best gigs ever

Στην αλλαγή του χρόνου και εκεί γύρω στις 23.30 της 31/12 του 2007 (άκου τι θυμήθηκα τώρα) ήμασταν μαζεμένοι σε ένα σπίτι, άλλος προσπαθούσε να συνέρθει από τις μεσημεριανές ρακές, άλλος έψαχνε στο ψυγείο τί άλλο να φάει, άλλος έλεγε τις ίδιες ιστορίες ξανά, μάλλον για τον στρατό -τι κόλλημα κι αυτό, (και κανένας δεν άκουγε), οι περισσότεροι ήταν σωριασμένοι σε έναν καναπέ μπροστά από την ανοιχτή τηλεόραση που ανάθεμα κι αν θυμάται κανείς τι ακριβώς έδειχνε, φαντάζομαι τα κλασικά που δείχνουν εκείνη την ημέρα. Σε ανύποπτο χρόνο κάποιος σχολίασε ότι 'όπου να 'ναι μπαίνει', κάποιοι γύρισαν το κεφάλι, ίσα που το σημείωσαν, οι υπόλοιποι δεν ξέρω αν το πρόσεξαν. Κάποια στιγμή ήταν και ο Νικήτας στην τηλεόραση έλεγε τα δικά του, έναν ατελείωτο λόγο περί ανέμων και υδάτων, άκουσα μια φίλη να ενημέρωνει τον Ισπανό που φιλοξενούσαμε ότι αυτός είναι ο δήμαρχος. Πολύ που τον ένοιαζε τον Ισπανό, αλλά είχε γουρλώσει τα μάτια και μας κοιτούσε, κάτι έλεγε στα ισπανικά, μπορεί να μας έκανε και νοήματα, ίσα που θα πρέπει να είπε και στα αγγλικά κάτι, τον πήραμε χαμπάρι ότι κάτι θέλει να πει, υποψιάστηκε τι ένας φίλος και αναρωτήθηκε κι αυτός φωναχτά 'τί ρε? μπήκε?', κουνήθηκαν μερικά κεφάλια με απορία γύρω γύρω με κάποια έκπληξη κιόλας σαν να έγινε κάτι απρόσμενο, άλλος κοιτούσε το ρολόι να δει αν όντως είναι 00:00, άλλος ρωτούσε αν είπε ο Νικήτας 'καλή χρονιά', άλλος κοιτούσε από το παράθυρο αν φαίνονται τίποτα βεγγαλικά, και μετά από αυτή την μίνι αναστάτωση αποφάνθηκε κάποιος ότι θα πρέπει να μπήκε. Οπότε κανένα τέταρτο αφού μπήκε και ενώ είχαν ήδη αρχίσει να χτυπούν τηλέφωνα, είπαμε και εμείς τα χρόνια πολλά, ο Ισπανός μουρμούριζε μονάχος και γελούσε 'ano nuevo, big deal, greek style' και κάτι τέτοια και οι υπόλοιποι επιστρέψαμε σε μια κάπως πιο χαοτική κατάσταση με κάποιους να θέλουν να φάνε κι άλλο, με άλλους να ρωτάνε αν θα βγούμε, μερικούς να βρίζουν τα κινητά τους που δεν έβγαζαν γραμμή, αυτούς που σέρνονταν από τις ρακές να έχουν αποφασίσει ότι κανένα ποτηράκι ακόμα μπορεί και να τους στανιάρει αλλά προς θεού μη βγούμε έξω. Αν υπολογίσουμε και την διαφορά ώρας με τον πολιτισμένο κόσμο (sic), είχε φτάσει 1 η ώρα, και άρα μεσάνυχτα στη δυτ. ευρώπη οπότε έπεσε νέος γύρος τηλεφώνων, να 'ναι καλά η ξενιτιά, και μέχρι τις 2, όλοι είχαμε μισοφάει, μισοπιεί, είχαμε κάνει κανα 2 τηλεφώνηματα αλλά τα επόμενα άσ'τα για αύριο, είχαμε μισοαποφασίσει να ετοιμαστούμε για καμιά βολτά έξω, αλλά στην πραγματικότητα λυώναμε στους καναπέδες, ο Ισπανός που είναι πολυταξιδεμένος μας είχε πει -με παραδείγματα- πως γιορτάζουνε πανηγυρικά την Πρωτοχρονιά σε διάφορες άλλες χώρες, δεν δώσαμε σημασία, και έτσι ωραία και καλά περάσαμε εκείνο το βράδυ.

Βέβαια όταν επέστρεψα εδώ, δεν χρειάστηκε να περιμένω παρά κανα δυό μήνες+, για να ξαναγιορτάσω την νέα χρονιά, γιατί εδώ λένε χρόνια πολλά στις Απόκριες. Τις προηγούμενες χρονιές φυσικά και το είχα ακούσει αλλά νόμιζα ότι ήταν κανα δυό γραφικοί που εύχονται καλή χρονιά αποκριάτικα, αλλά φέτος μπήκα στο νόημα και είπα σε όλον τον κόσμο χρόνιαπολλά και με κάθε σφηνάκι που πίναμε μας ευχόμουνα καλή χρονιά. Για το ότι μπήκα στο κλίμα με τέτοια όρεξη φέτος, μπορεί να φταίει αυτό που έλεγα στα προηγούμενα σχόλια, ότι είχα την ατυχία να γιορτάσω την Τσικνοπέμπτη κάπου down under* όπου την υπέροχη αυτή μέρα (και νύχτα) διαλέγουν να την γιορτάσουν (και να την καταστρέψουν) ακούγοντας άσματα όπως το 'Πέρα, στους πέρα κάμπους, όπου να οι ελιές..'. Τελείως εκτός κλίματος δηλαδή, και έχω να πω ότι αν δεν μπορείτε, μην το γιορτάζετε. Κάτι τέτοια βλέπουν οι χαμουτζήδες, -κάτοικοι της πρωτευουσας της down under land-, και μας έχουν βάλει όλους που ζούμε εκτός, στο ίδιο τσουβάλι που το ονομάζουν 'επαρχία' οι άσχετοι, τι σχέση έχουμε εμείς εδώ με κάμπους και ελιές και μοναστήρια-666? Τέλοσπαντων, και μουσικά να το δεί κανείς το θέμα, ένοιωσα σαν να ήμουν σε φεστιβαλ πόλκας στο Milwaukee και την έκανα άρων άρων για να επιστρέψω εδώ, που σε ανtιστοιχία με τον πολιτισμένο κόσμο (sic), μου φάνηκε μετά το φεστιβάλ πόλκας στο Milwaukee, σαν να πηγαίνω στην Καλιφόρνια αλλά χωρίς την έρημο και την θάλασσα, μόνο τα βουνά και να είναι οι Calexico στους δρόμους να παίζουν live και παράλληλα να θυμίζει κάτι από την γιορτή της βασίλισσας στην Ολλανδία αλλά χωρίς το πορτοκαλί theme, στην τελική σαν να ήμασταν ξανά στην Guca, Σερβία, δηλαδή ότι πιο κουλ. Άσχετο, -Kosovo je Srbjia- συμφωνώ και επαυξάνω αλλά παιδιά την πατήσατε, σόρυ. Έχω ξεφύγει πολύ από το θέμα αλλά να κλείσω και αυτήν την παράγραφο λέγοντας ότι για μια ακόμη φορά περάσαμε πολύ ωραία ευχόμενοι ο ένας στον αλλον καλή χρονιά και γιορτάζοντας το. Αν δηλαδή το μέγεθος του πόσο καλά περάσαμε είναι ανάλογο του πόσες μέρες περάσαμε με πυρετό μετά στο κρεβάτι, τότε περάσαμε σούπερ.

Λοιπόν, να φτάσουμε επιτέλους σε αυτό που ήθελα να γράψω. Δεν λέω, ωραία και καλή η πρόσφατη αργία, διπλή γιορτή μάλιστα, -για το θρησκευτικό της μέρος, όσοι πιστοί προσέλθετε, ur business -για το ιστορικό της μέρος, σαν να αφορά και πάλι πιο πολύ τους down under, ήταν πιο κοντά στα πράγματα που έγιναν τότε ή έτσι με (sic) φαίνεται, -α και για το φαντασμαγορικό της μέρος και δη παρελάσεις, κλαπ, κλαπ, κλαπ και μπρρρρρ, ανατριχίλα. Ας παραδεχτούμε ότι η συγκεκριμμένη γιορτή ωχριά μπροστά στην Πρωταπριλιά, όπου οι ευκαιρίες για πανηγυρισμούς, γιορτές και ξανά ευχές για καλή χρονιά είναι περισσότερες. Δεν ξέρω πως ακριβώς θα φανταζόμουνα το περνάω-καλά και σε αυτήν την γιορτή, αλλά όπως και στις προηγούμενες θα έλεγα ότι θα έπρεπε να είναι κάτι ανάμεσα στο ότι-προκύψει, χύμα δηλαδή και μια χαρά περνάμε, και στο τρελό πάρτυ, που δεν είναι πάρτυ ακριβώς, αλλά ακόμη καλύτερα, είναι όλοι έξω και έχουν όλοι όρεξη. Συν το κατιτίς παραπάνω που προσφέρει η μέρα, μα κασμέρι το λέτε, μα φάρσα :/ ξενερώνεις και μόνο που την ακούς αυτή τη λέξη, τέλοσπαντων αυτό το κατιτίς της ημέρας που δεν μπορώ να το εκφράσω αλλά ευτυχώς αφθονούν οι ευκαιρίες για να συμμετέχετε και εσείς. Ενδεικτικά:

-Καζανακότουμπα 08, τραβάμε όλοι μαζί το καζανάκι συντονισμένα, μετατοπίζεται ο άξονας της γη, εναλλάσσονται για λίγο μέχρι και οι εποχές, για πολύ λίγο δηλαδή βρισκόμαστε στη θέση των down under (των αληθινών)? ουάου

-World Freeze Day 2008, ειδικά αν είστε χαμουτζήδες είναι καλή φάση γιατί είστε πολλοί, εμπνευστείτε από τους αληθινούς Down Under, που το έχουν ήδη οργανώσει.

-Ωπ τι βλέπω, κάτι κινείται και εδώ, άντε μην είστε ξενέρωτοι πάτε μια βόλτα.

'Εχετε μάλλον ακούσει αυτό που λένε για τις γιορτές 'Πάσχα στο χωριό, Χριστούγεννα στην πόλη'. Χαζομάρες. Χριστούγεννα στο χωριό και με γιαπράκια, Παραμονή Πρωτοχρονιάς στο σπίτι κι ας είναι όπου να'ναι, Απόκριες μακριά από την down under land (επίσης σίγουρα όχι Θεσσαλονίκη) και Πρωταπριλιά στην πόλη, γιατί είναι μέρα για τέτοια πράγματα που απαιτείται κόσμος πολύς. Για μια στιγμή κόλλησα και λέω, ωχ στεφάνι που θα κάνει ο κόσμος, αλλά μετά συνειδητοποίησα ότι αυτό είναι Πρωτομαγιά και εκεί δεν φτάσαμε ακόμα.

Να πω και κάτι άλλο? Να πω. Καλό το freeze day δε λέω και μπορεί όντως να έχει πλάκα, αλλά το καλύτερο που έκαναν ever οι Improvise Everywhere (και είμαι μέσα να το κάνουμε και εδώ anytime), ήταν σίγουρα το Best Gig Ever, που βρήκαν μια άσχετη μπάντα από το Vermont να παίξει live και κανονικά πήγαν πλήρωσαν μόνο 3 άτομα να δουν την συναυλία, που φυσικά θα ακυρωνόταν, αλλά ήρθαν και άλλοι 40 και χτυπιόταν κιόλας κανονικότατα, εντάξει μέχρι και το Rolling Stone ήρθε μετά, αλλά για την μπάντα εκείνη η συναυλία σίγουρα ήταν το Best Gig Ever, και επίσης σίγουρη είμαι ότι όσοι πήγαν πέρασαν τέλεια.

Εντάξει, as one can see, μάλλον στάνιαρα από την γρίππη και μου επέστρεψε η όρεξη. Pheww.

*για το down under, θα γίνει ξεχωριστό post