20080729

views aren' t the same without you

.

8th ave - a nameless yeast@flickr

Η Σ. προερχόταν από αυτό που αποκαλείται πολλές φορές προνομιούχος τάξη και σίγουρα είχε πολλά προνόμια, αν και το μόνο που μου έχει μείνει στο μυαλό από όλα αυτά που μου έχει πει για τη ζωή της, είναι ότι για γυμνάσιο-λύκειο πήγαινε σε ένα που βρισκόταν στο φιφθ άβενιου και στα διαλείμματα τους έστελναν στο Μετροπόλιταν με κάτι καρτελίτσες για να φάνε εκεί, ω ναι, η καντίνα του σχολείου δηλαδή ήταν το Μετ. Να πω την αλήθεια, όταν την γνώρισα, στην αρχή την φοβόμουνα. Ήταν ψηλή, είχε μακριά, πολύ μακριά μαλλιά με μωβ και πράσινες τούφες, πολλά σκουλαρίκια και την όλη φάση γκόθ δεν την είχε ξεπεράσει ακόμα, αλλά δεν ήταν αυτό που με φόβιζε τόσο, όσο η τάση που είχε να δίνει αγκαλιές, -hugs καλέ-, εδώ κι εκεί και σε μένα που δεν με ήξερε αλλά με συμπάθησε αλλά ewww δεν μπορώ να με αγκαλιάζουν άγνωστα άτομα, δεν είναι υγιές ένα πράμα, από την άποψη του 'σαικαλάρεσυ?'. Μετά μου είπε ότι έπαιρνε πολλά αντικαταθλιπτικά και κατάλαβα ότι δεν ήταν καλά. Άλλα προβλήματα αυτά, αλλά τουλάχιστον την είχα συνηθίσει μετά από καιρό και δεν με πείραζε που έπαιρνε φόρα για να τρέξει και να με αγκαλιάσει και μια φορά με προσκάλεσε και σπίτι της, ένα διαμέρισμα ήταν? όροφος ήταν? σε έναν ουρανοξύστη στο φιφθ άβενιου και πάλι, και μου λέει έλα θα περάσουμε κουλ, καθόμαστε με τα άλλα παιδιά έξω από το μετ, και οι άλλοι είναι ακόμη πιο φρικιά από μένα και φωνάζουμε στους τουρίστες 'go home' και αυτοί φοβούνται, έχει πολλή πλάκα.

Οδηγούμε με την μαμά της Α. και περνάμε έξω από την πόλη, το skyline φανταστικό, παίρνω το τρένο και καθώς πλησιάζω το πρώτο ψηλό κτίριο, αυτό το γυαλιστερό, μιας γνωστής τράπεζας, glittery δεν θα το έλεγα, sleek ναι, αλλά τι να το κάνεις, κάθεσαι μέσα και βλέπεις το τοπίο γύρω που είναι προαστιακές σιδηροδρομικές γραμμές, μουντά ετοιμόρροπα κτίρια εδώ κι εκεί, κάτι άδεια τεράστια οικόπεδα γεμάτα παλιοσίδερα και παλιόχορτα και στο βάθος, ω ναι στο βάθος κοιτάζω και τρίβω τα μάτια μου, κάτι τεράστια housing blocks, που θα τα ζήλευε οποιοσδήποτε σοβιετικός σε άλλες εποχές αλλά πιά είναι η ίδια η αθλιότητα προσωποποιημένη και οκ δεν είμαστε στην ανατολική ευρώπη καν. Ούτε εξέκιουτιβ δεν θα ήθελα να είμαι σε εκείνον τον sleek γυάλινο πύργο (ή γενικότερα), δηλαδή ούτε στον τέρμα πάνω όροφο δεν θα άντεχα και απορώ πως αντέχουν. Και γύρω μια ερημιά που σου πιάνεται η ψυχή. Ξέρεις, δρόμοι, πεζοί, κίνηση, κίνηση γενικότερα, μαγαζιά, κόσμος κτλ δεν παίζει, μόνο ένα σύμπλεγμα από highways που κάποιες ώρες έχει congestion, κάποιες δεν έχει. Και όλα αυτά στα 10-15 λεπτά από το κέντρο. Κοίτα, μου λέει η Α., μη νομίζεις, έχει πολλά πράγματα εδώ, το ξέρεις άλλωστε, κουλτούρα, διαφορετικοί τρόποι ζωής και τέτοια, αλλά κάθε πόλη έχει μια βάση που την χαρακτηρίζει και είναι το πρώτο πράγμα που προσέχεις. Το Παρίσι, ας πούμε, μπορεί για κάποιον που μένει εκεί να είναι αγχωτικό, βαρετό, οτιδήποτε, αλλα κοιτάς γύρω σου και τα κτίρια, οι δρόμοι, οι κήποι, τα φώτα, όλα, παραπέμπουν σε κάτι ρομαντικό. Η Ρώμη στην ιστορία, η Στοκχόλμη στο νερό, ε έτσι και η Νέα Υόρκη, μπορεί να έχει ρομαντισμό, και ιστορία, και νερό, και όλα αυτά, αλλά παραπέμπει στο χρήμα, αυτό φωνάζει ιστορικά και αρχιτεκτονικά η πόλη, δίψα για χρήμα.

Περπατάμε με έναν φίλο και έρχεται ένας και τον αγκαλιάζει, ρε αρρώστια και αυτή, the hug disease, και ο φίλος απορεί, του εξηγεί ο άλλος ότι τελικά λάθος έκανε, νόμιζε ότι ήταν στην ίδια φυλακή παλιά, εγώ έχω σκάσει στα γέλια. Η μαμά την μίσησε την πόλη, το φαγητό της φαινόταν άθλιο και πολύ κακής ποιότητας, τι να σου κάνει που έχουν prosciutto από την Ιταλία και φύκια από την Ιαπωνία, όταν δεν έχουν μια ντομάτα της προκοπής και τις ομελέτες τις κάνουν με έτοιμα χτυπημένα αυγά που ρίχνεις κατευθείαν στο τηγάνι από το χάρτινο κουτί που μοιάζει με κουτί χυμού. Και όταν πιάνει καταιγίδα, και ο αέρας λυσσομανάει και γίνεται ακόμα πιο δυνατός μέσα στις τεράστιες στενούρες που δημιουργούν οι σειρές ουρανοξυστών και ξαφνικά όλα φαίνονται ακόμη πιο βρώμικα, οι τεράστιοι αρουραίοι στο μετρό, το τηγανητό λίπος παντού, όλα αυτά που δεν ξεπλένονται από την καταιγίδα, αλλά όταν κοπάσει, νομίζεις ότι ζέχνουν, και είναι χειρότερα. Μα καλά, ρωτάει η μαμά, φοράνε αθλητικά παπούτσια με κοστούμι? Και πίνουν τον καφέ σε πλαστικό στο δρόμο περπατοτρέχοντας? Φρίκαρε. Ναι, της λέω, και θυμήθηκα την Μ. που ήθελε να πάμε στο Central Park όχι για να αράξουμε αλλά για να κάνουμε τζόγκινγκ -'σαικαλάρεσυ?-, αλλά και την αδερφή της Π. που την γύριζε σπίτι από τη δουλειά το μισθωμένο βανάκι της εταίρειας, και μπορεί να είχε ουάου δουλειά και διαμερισματάρα στο Village, αλλά όταν γυρνούσε κατέβαινε στο υπόγειο που είχαν πλήρως εξοπλισμένο γυμναστήριο και χτυπιόταν στον διάδρομο γιατί αλλιώς δεν μπορούσε να ηρεμήσει να πάει να κοιμηθεί.

Συνεννοούμαστε με την J. να βρεθούμε, μου λέει στην τάδε γωνία δρόμου -λεωφόρου, στα Starbucks. Καθυστερώ, παίρνω ταξί, με ρωτάει ο οδηγός χαμογελαστός και ευγενικά τη θρησκεία μου, εκπλήσσομαι με τον εαυτό μου που του απαντώ 'χριστιανή ορθόδοξη', αυτός μαυρούλης είναι αλλά μου λέει κοίτα τι σύμπτωση, και εμείς στην οικογένεια μου χ.ο. είμαστε, 'χριστέ και παναγία΄θα μπορούσε να πει κανείς, 'kool' του λέω, ενθουσιασμένος αυτός. Μου λέει για τον γιο του, στην ηλικία μου θα πρέπει να είναι, είναι πολύ καλό παιδί, ευγενικό, έχει καλή δουλειά και δεν πίνει, δεν καπνίζει, δεν κάνει ναρκωτικά (με αυτή τη σειρά τα λέει κιόλας). Φτάνουμε στον προορισμό μου, μου λέει δεν θέλω λεφτά και μου δίνει ένα χαρτάκι με το τηλέφωνο του γιου του επάνω και μου λέει να του υποσχεθώ ότι θα του τηλεφωνήσω να γνωριστούμε. Σας παρακαλώ, πάρτε τα λεφτά, δεν θα τηλεφωνήσω, δεν δέχεται με τίποτα, πίσω κορνάρουν, για κάποιο περίεργο λόγο νοιώθω ότι θέλω να βάλω τα κλάμματα, παίρνω το χαρτάκι, του εύχομαι ο θεός να τον έχει καλά αυτόν και την οικογένεια του, και το εύχομαι απολογητικά και γρήγορα γιατί να τα δάκρυα, να και τα κορναρίσματα, να και ο θεός σας, κλείνω την πόρτα και έκπληκτη βλέπω ότι σε ένα μόνο σταυροδρόμι έχει 3 starbucks και σκέφτομαι ότι δεν είναι δυνατόν, δεν πάνε καλά εδώ, καθόλου καλά, θα ουρλιάξω τώρα. Με βρίσκει η J. που είναι μια πανήψυλη Χαβανέζα με τελείως χαλαρωτική διάθεση και που πιστεύει ότι η θεία της που έφυγε από τη Χαβάη για να έρθει να μείνει εδώ είναι λίγο κούκου, και πάμε για παγωτό στο δρόμο, να μας καίει ο ήλιος και να συνέλθουμε λίγο.

Το Twilo δεν υπάρχει πια. Εντάξει και οι δίδυμοι δεν υπάρχουν ως έχει γνωστόν, λίγο κάπως σου χτυπάει στο μάτι, αλλά το Twillo δεν υπάρχει. Δεν έχω ιδέα που πας για clubbing, δεν έχω ιδέα που είναι τα καλά gigs, μπορεί να μην υπάρχουν πια, μπορεί να ισχύει αυτό που λέει ο αγαπητός AA Gill, ότι σε λίγα μόνο χρόνια, οι Νεουορκέζοι πήγαν από τα κουλ υπόγεια που άκουγαν καινούριες μπάντες στα γυμναστήρια να ακούνε με iPod. Εστιατόρια υπάρχουν, γενικά έχει πράγματα, αλλά το vibe δεν υπάρχει πια. Κάθομαι κουρασμένη και περιμένω τους άλλους που χαζεύουν μια βιτρίνα στην Times Sq. Μια βιτρίνα σαν όλες τις άλλες με χίλια-δυό τζίτζιλα-μίτζιλα, από yo-yo μέχρι φωτογραφικές μηχανές. Ένας φίλος που του αρέσει η μουσική μου λέει ότι δεν πειράζει την Νέα Υόρκη την έχει συνδυάσει στο μυαλό του με τους Sonic Youth, όταν θα πάει νομίζω ότι νομίζει ότι θα ανατριχιάσει και μόνο με την ιδέα ότι έπαιζαν εκεί. Τζάμπα θα πάει δηλαδή. Α. Και συνεχίζουν μετά από τόσα χρόνια στο ίδιο μοτίβο του χτίστε-κάτι-κουλ σε μια-άθλια-γειτονιά, μια ήταν τα lofts στο SoHo, τώρα το Νew Museum, και πάει λέγοντας, οι άνθρωποι κάνουν τις πόλεις, στη Νέα Υόρκη το χρήμα και μόνο. I do not miss nyc, νομίζω.

Πετούσα μόνη στην επιστροφή και στο αεροδρόμιο έπιασα κουβέντα με μια πολύ καλή κυρία, μπορεί να ήταν και 90 χρονών. Μου διηγήθηκε όλη την ιστορία της, ότι παντρεύτηκε έναν από εδώ όταν αυτή ήταν 16-17 χρονών, στην Ευρώπη τον γνώρισε, ήταν στον στρατό αυτός, στο ναυτικό, δεν θυμάμαι, κεραυνοβόλος έρωτας, δύσκολα χρόνια, και έφτασε στον Νέο Κόσμο χωρίς να το πολυσκεφτεί και τόσα χρόνια έμειναν εδώ. Και τώρα μόνη σας, πάτε πίσω για διακοπές? Όχι μου λέει, μόνιμα, ο άντρας μου έχει πεθάνει. Και για να λέμε την αλήθεια, συμπληρώνει, στην Ιρλανδία είναι πολύ πιο ωραία από εδώ. Μου χαμογέλασε, με χαιρέτησε, καλή τύχη, επίσης, κτλ. Εγώ, - ω εγώ- είμαι ρομαντική που έμεινα να σκέφτομαι πόσο θα τον αγάπησε για να μείνει τόσα χρόνια μακριά από την Ιρλανδία? (Μη με ξενερώσει τώρα κανείς και μου πει ότι απλώς δεν είχαν να φάνε τότε στην Ιρλανδία)

20 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κιοφτές!

Σοορυ αλλα κάποιο πρόβλημα υπάρχει με τον βλογγερ και δε μπορω να συνδεθω κανονικα.

Από τότε που ανεφερες τον aa Gill κατά τύχη όλο πάνω του πέφτω τελευταια! Καλός ο τύπος αλλά με τα δυο τελευταία σου ποστ τον έχεις ξεπεράσει κανονικα! A A Trol! To αν υπολειτουργείτε βεβαια με 2 και τρεις χιλιαδες λεξεις σε καθε ποστ ειναι ένα άλλα ζήτημα. Ποιος ξερει τι θα κανετε το χειμώνα!

Όσο για τις αγκαλίες, πολυ θα η΄θελα να δω πως θα αντιδρουσες αν σε αγκάλιαζε στο ξαφνικό και στο αναπάντεχο ο Μπορατ! Θα είχε φάση όπως και να χε το πράγμα!


:-)

fieryfairy είπε...

giati de se aresoun oi agkalies kale??! Diavase post pou molis anevasa -quel simptwsi- les ta megala paneumata ontws na sunantwntai? Otan erthw ellada, prosexe, erxomai me oreksi gia agkalies!

polu goustarw tis anamniseis sou apo states, mou einai kati toso makrino pou se thaumazw for sure - akougontai polu cool.

mtryfo είπε...

σκέφτηκες ποτέ να γράψεις βιβλιο με ταξιδιωτικές αναμνήσεις?
ο τρόπος που γράφεις είναι πολύ ιδιαίτερος και διαβάζεσαι πολύ ευχάριστα..μ αρέσεις πολύ...

Ανώνυμος είπε...

@mean rude guy

ohhhh big hug back to borat/bruno/ and ali g πάνω απ όλα
easily

τον χειμώνα θα πήζετε εσείς στη θέση μου και θα ταξιδεύω εγώ

-λέμε τώρα, από σχέδια... -


@fiery

haha
θα σε δω και θα σου πω κανένα ξενέρωτο 'hei what s up' από μακριά.
λολ. ε μα ναι.
να πότε ήρθες.
πάλι? :p :p
πάντως quel σύμπτωση oui oui :)


@mtryfo

ευχαριστώ mtryfo για τα καλά σου λόγια and happy u like reading

από που ν αρχίσω?
από την ευρεία χρήση greenglish?
από τα ελληνικά τύπου 'σαικαλάρεσυ'?
από το ότι μόνο φέτος άρχισα να βάζω παραγράφους στα μεγάλα κείμενα?
από τα ορθογραφικά, συντακτικά, γραμματικά?
ή από το ότι ανοίγω το template και δεν έχω ιδεά τι θα γράψω, μέχρι να γράψω τελικά

καλέ εκδότες, τρέξτε τρέξτε :)

αλλά ναι, φυσικά happy u r reading what i write and u like it

unlearn... είπε...

Α συμφωνώ κι εγώ οτι το κείμενο είναι εξαίρετο και σε παρασύρει σε ενα ταξίδι εικόνων και αισθήσεων...Παρόλαυτα όμως δεν κατάφερε να μου δημιουργήσει μια ακαταμάχητη επιθυμία να επισκεφτώ αυτή την πόλη.Λαμβάνοντας υπόψιν δε το γεγονός οτι ποτέ δεν είχα καμία ιδιαίτερη λόξα να την επισκεφτώ, τώρα σχεδόν πείστηκα να μην το κάνω!

Οχοχοχοχοοοο

Φεύγουμε σου λεω!!
Μακρυά σ'αλλους τόπους σ'αλλα μέρη....σαλαλαλαλαλαααα!!!

bidibis είπε...

Eγώ πάλι συμφωνώ με την μτρυφό. Τα όποια συντακτικά, γραμματικά, ορθογραφικά λάθη, που σχεόδν όλοι κάνουν εδώ που ταλέμε, μπορούν να τα διρθώσουν επαγγελματίες φιλόλογοι κτλ.

Η τρολίτσα έχει ένα ιδιαίτερο τρόπο γραφής, πολλές ταξιδιωτικές εμπειρίες και οξεία ματιά και νομίζω ότι κάλλιστα θα μπορούσε να γραψει ένα πράγμα κάτι σαν ταξιδιωτικόμυσθηστόρημα ας το πουμε. Ή ενδεχομένως μικρές ιστοριούλες, σπονδυλωτές ή μη, για αρχή. Όχι από αυτα τα βαρετά ταξιδιωτικά κείμενα των περιοδικώ,που, απόότι κατάλαβα, δεν το πολυεκτιμάει και η ίδια. Αν θέλει στις ιστορίεςτης μπορεί ναβαζειεμένα να κα΄νω τον κακό - αν και δε νομίζω ότι το αξίζω! Όπως πιστευω ότι θα μπορούσε να γράψει και εναλλακτικές ιστορίες(με τρολς, νεράιδες και διαφορά αλλά τέτοιου είδους συμπαθή πλάσματα) για παιδάκια αν και δεν είμαι σίγουρος αν τα γουστάρει τα παιδάκια ή την εκνευρίζουν.

από που ν αρχίσω?
από την ευρεία χρήση greenglish?
από τα ελληνικά τύπου 'σαικαλάρεσυ'?
από το ότι μόνο φέτος άρχισα να βάζω παραγράφους στα μεγάλα κείμενα?
από τα ορθογραφικά, συντακτικά, γραμματικά?
ή από το ότι ανοίγω το template και δεν έχω ιδεά τι θα γράψω, μέχρι να γράψω τελικά


Μα ίσα ίσα,αυτή είναι η μεγάλη ιδιαιτερότητα. Αυτόματη γραφή και αγιος ο θεός! Τα Ελληνοαγγλικά σε συνδυασμό με τοπικούς ιδιοματισμόυς προσδίδουν χιουμορ και χρώμα στην έτσι και αλλιώς witty γραφή σου και σε καθιστούν το απόλυτο χιτ!

:)

fantasma είπε...

σαικαλάρεσυ;
σημειώσεις κρατούσα για να κάνω comments me 3 idiotites:

-as a woman: σαικαλάρεσυ; giati den tilefonises??? mporei na emenes sti ny opos i 90xroni kuria.. which leads to comment no2

-as a married woman: eides i 90 xroni? ki ego etsi.. egkateleipsa to neo kosmo gia alla meri.. and

-as a married woman-housewife: kala auga xtupimena se kouti? σαικαλάρεσυ νεοϋορκεζε;

cheers

mtryfo είπε...

να καταθέσω το θαυμασμό μου...
κατάφερες να κάνεις τον bidibis να σου πει καλά λόγια, εύγε κορίτσι μου...είδες μωρέ που τον είχαμε παρεξηγήσει? ολα τα παιδιά έχουν μια ευάλωτη πλευρά που την κρύβουν απ τον έξω κόσμο, αλλά κάποια στιγμή μια χαραμάδα φτάνει, για να φανερωθεί!
Τώρα κανονίστε να πάρετε και στα σοβαρά αυτά που λέω:))

Ανώνυμος είπε...

unlearn lalalala

δεν σε συγκίνησαν ρε οι αρουραίοι? τσ τσ τσ
kastoria - new york city, 1-0 obviously, και συνεχίζουμε ω ναι :)

ρε συ,
σε ζηλεύω
:)

mtryfo + gedrunken, ok not so mean, guy

θα διαλέξω ποιά ποστς είναι ταξιδιωτικά, θα τα τυπώσω, δέσω με σελοτέιπ, κτλ, και θα σας τα στείλω στις παραλίες ή όπου αλλού είστε και θα είστε οι πιο κουλ αναγνώστες yeah :)

τιμής όχι ένεκεν, ότι έχετε, να βγει καμιά guinness χεχε

(mtryfo μη σε ξεγελάει αυτός,
για να λέει καλά λόγια ή κάτι έκανε ή κάτι θέλει, έχει σκιαχθεί το μάτι μου με τούτον - Πάντως μη νομίζεις, σοβαρά σου λέω ότι ωραία φάση θα ήταν ένα βιβλίο, αλλά παρόλο που δεν τον γνωρίζω τον χώρο, i am more or less convinced that nobody will be impressed)

(παρόλαυτα μπιριμπιρις θενκ γιου για τα καλά λόγια, coming from u indeed they mean a lot, γιατί ξέρεις ότι εκτιμώ το ότι εσύ έχεις οξεία ματιά, χιούμορ, κτλ κτλ. μπλα μπλα - τα παιδάκια, που ρωτάς, χωρίζονται σε 2 κατηγορίες, αυτά που τους λέω ιστορίες και φοβούνται και αυτά που τους λέω ιστορίες και λένε 'πες κι άλλο, πες κι άλλο' :), 'μητρικό ένστικτο' totally apart, i dig them like hell usually)

fantasma

'σαικαλαρεσυ? αυτός ούτε έπινε, ούτε κάπνιζε, μούτος θα τανε,
με τη γιαγιά βόλτες να έκανα στην ιρλανδία πιο καλά θα περνούσα

καλά
ξέχασες την πιο σημαντική ιδιότητα
:) (penalty, offside, whatever u call it ΤΩΡΑ)

bidibis είπε...

Αν δεν ειχα να πω καλα λογια για την τρολιτσα δε θα τη διαλεγα για αντιπαλο! Έχω πει πολλα και στο παρελθον αλλα δεν τους δοθηκε η δεουσα σημασια. Τεσπα ΟΑ εχουμε τωρα και δεν κανει να μαλώνουμε.

Ενα πολυ ενδιαφερον θεμα που θιγει η τρολ και νομιζω οτι στο μελλον θα μποροθσε να γραψει ενα πολυ ωραιο ποστ με πολυ χιουμορ, ειναι αυτο με τους εναγγαλισμους και τα σταυρωτα φιλια και γενικα πως αντιδρουν οι διαφοροι λαοι με τις σωματικες επαφες στις κοινωνικες τους εκδηλωσεις.

Το θεμα μου κινησε ιδιατερα την περιεργεια οταν εβλεπα τον μπορατ να αγκαλιαζει αγγλου και αυτοι να αντιδρουν αμηχανα. παρολα αυτα ανταπεδιδαν, εστω και αστειο τροπο,τις χειρονομιες του. Αντιθετα οι αμερικανοι μεχρι και ξυλο ηταν ικανοι να του δωσουν.

Και γω νομιζα οτι εμεις σταυρωφιλιομαστα περαν του δεοντος αλλα σαν τους Γαλλους κανεις. Αρκει να συστηθεις μαζι τους και κατευθειαν πανε να σε φιλησουν. Οπότε εσυ, εστω και ελληνας αιφνιδιαζεσαι. Αλλα καλυτερα να υπαρχουν κανονες σε αυτα τα θεματα για να ξερεις πως να συμπεριφερθεις,διοτι και το δικο μας το συστημα ευκολα σε φερνει σε αμηχανια.

Η τρολ που ξερει και απο βορειος καιαπονοτιους λαους σιγυρα θα εχεις να μας αφηγηθει κωμικοτραγικες ιστοριες με αυτο το θεμα.

Ανώνυμος είπε...

as a mother?

an pei oti thelei na episkeftei ti gi tis epaggelias tha tou po na katsei kai na meletisei olo auto to blog kai tha einai san na exei paei!

the BluElephant είπε...

νάϊς στόρι!

:)

trol είπε...

Είτε νότιοι, είτε βόρειοι με τους Ευρωπαίους νοιώθω άνετα, είτε καθόμαστε στη μούγκα, είτε έχουμε φιέστα.

Με τους Αμερικανούς είχα δυσκολευτεί, κυρίως τους λευκούς να πω την αλήθεια. To hug disease υπάρχει. Και είναι λίγο superficial, αλλά αυτή είναι τελείως σνομπ ευρωπαική ερμηνεία γιατί δεν παύει να είναι από τους πιο φιλικούς και καλοπροαίρετους λαούς, και να πω την αλήθεια ο Μπορατ had to circle around many things, people and regions για να φτάσει να δείξει αυτά που έδειξε.

Με βορειοαφρικάνους και μεσοανατολίτες μπορεί να έχω δυσκολευτεί πιο πολύ απ όλους. Αυτούς καμιά φορά και στα μάτια να τους κοιτάς το θεωρούν τολμηρό, για να σου δείξουν σεβασμό σκύβουν το κεφάλι για να σου μιλήσουν. Το αντίθετο οι Βαλκάνιοι, προσβάλλονται αν δεν τους κοιτάς στα μάτια, αν και αυτοί κρατάνε αποστάσεις. Πιο άνετα με αυτούς νοιώθω και εγώ φαντάζομαι, γιατί αυτό είμαι μάλλον. Το 'ντόμπρος' βέβαια είναι και λίγο μύθος, απίστευτο skill να ψεύδεσαι με σταθερό βλέμμα.

Ω, και ένα σωρό άλλα. Δύσκολο θέμα μας έβαλες. Κάποια στιγμή ναι στα υπόψη κι αυτό :)

trol είπε...

@φάντασμα

σαικαλά? μακριά το παιδί από κομπιούτερ κ τέτοια, πράματα του σατανά είναι αυτά λένε :)

@blu elefant

thnx! :)

bidibis είπε...

Δε μιλάω τόσο για το πόσο ανετα ή αβολα μπορει να νοιωθει κανείς με τους διαφορους λαους αλλα για τις στιγμες αμηχανιας ή γελιου που μπορει να προκυψουν οταν ερχονται σε επαφη κουλτουρες με διαφορετικές πρακτικες/αντιλήψεις ως προς τη σωματικη επαφη, eye-contact κτλ

Π.χ πας να φιλησεις μια ελληνοαμερικανίιδα σταυρωτα για το καλωσορισες και εκει που δινεις το πρωτο φιλι στο μαγουλο και ετοιμαζεσαι για το δευτερο, αυτη αποτραβιεται και εσυ φιλάς αέρα. οκ εγω ημουν αυτος που την πατησε. καπως ετσι ενδεχομενως θα μπορουσε να την ειχε πατησει ενας σερβος με εναν ελληνα και παει λεγοντας.

ΝΥ γουσταρω με την προυπόθεση ότι η βαση μου δε θα ειναι η Αστορια την επόμενη φορα. oh my god, i don't even want totalk about it. Τετοιος καιρος ηταν μαλιστα και ειχε και ζεστα.

Τωρα με εχει μπει να παω Βανκουβερ. Οχι οτι προκειτα να παω αλλα ετσι μου κόλλησε και ετσι το λεω!

trol είπε...

αστόρια omg i don t even want to talk about it either

αλλά για new york γράψε εσύ το flip side κάποια στιγμή γιατί υπάρχει και πραγματικά κρίμα αν το κείμενο μου κάνει την unlearn να μην πάει

στείλτε την unlearn στη νέα Υόρκη ΤΩΡΑ

bidibis είπε...

Ανλερν πηγαινε στη Νεα Υορκη Τωρα!

Αντε πολυ το καθυστερεις!

Ξερεις τι ωραια Χοτ Ντογκς εχει εκεί;

Πάντως όσοι σκοπευουν να παν Αμερικη τους εφιστω την προσοχη ως προς το φαί γιατι υ΄πάρχει κινδυνος να γυρισουν πίσω διπλάσιοι απόότι πήγαν!

Παρόλα αυτα νομιζω οτι αξιζει τονκοπο ειτε προκειται για τζανκφουντερι ή διεθνη κουζινα όλων των ρεπερτοριων!

mplim-mplom είπε...

"Σας παρακαλώ, πάρτε τα λεφτά, δεν θα τηλεφωνήσω, δεν δέχεται με τίποτα, πίσω κορνάρουν, για κάποιο περίεργο λόγο νοιώθω ότι θέλω να βάλω τα κλάμματα.."

na ki enas anthropos-kai malista gynaika!- pou den antexei na dinei pseutikes uposxeseis anti na skeftei "siga, les kai tha ton ksanadw"..Den einai mono oti den thelw na kanw kati, alla kuriws, THELW NA TO KSEREIS OTI DEN THA TO KANW.(Apo olo to keimeno ekei kollisa egw). Tespa, o deuced eixe dikio,grafeis wraia. Xwris perittes famfares.Giati "to perissio xalaei to isio"(mou'xei kollisei ton teleutaio kairo).Telos monologou. Geia.

Ανώνυμος είπε...

mplim mplom

πέτυχες διάνα (διάνα δεν είναι η σωστή λέξη) το μόνο πράγμα απ όλα αυτά που δεν πέρασε απλώς πάνω από το κεφάλι μου σαν ανάμνηση

όλο το υπόλοιπο απόγευμα μου είχε κολλήσει ο τύπος στο μυαλό και για να το διώξω προσπάθησα να το παίξω θυμωμένη που και καλά με έβαλε σε τέτοια θέση, με υποχρέωσε κοινώς

από την άλλη

he obviously loved his son,

και μετά σκεφτόμουν,

ο γιός του ξέρει ότι ο μπαμπας του τον αγαπαει τόσο πολύ,

αυτός όταν ξεπατώνεται στη δουλειά με το ταξί στην κωλοπόλη και γυρίζει σπίτι ονειρεύονται με την γυναίκα του ότι θα κάνουν νύφη από καλή οικογένεια και χ.ο. και δεν πειράζει ας μη έχει λεφτά, σωστός άνθρωπος να είναι?

ελπίζει?
πιστεύει?
κτλ

δεν ξέρω ρε γμτ

πραγματικά δεν ξέρω


ναι τέτοια χαζά σκέφτομαι ώρες ώρες, ότι όπως και να το πάρεις, όλα είναι μια μεγάλη μιζέρια, και 'θελω να ξέρεις' ότι αυτό νομίζω και πιστεύω, συνήθως τουλάχιστον

having said that

καλο σ/κ :)
πιείτε μπίρες, αράξτε με ότι παρέα θέλετε, and everything is gonna be alright (b.m., 1974)

fieryfairy είπε...

bidibi,
auto pou perigrafeis mou etuxe kai emena kai polles fores stin agglia pou filane mono mia fora. Episis gia to staurofilima, exw na pw oti oi Ispanoi mas ksepernane giati filane akoma kai sto prwto introduction: ki ekei emena mou etuxe to eksis amixano: meta to 'apo dw i fairy, apo dw o pedro' pige o tupos na me agkaliasei kai filisei, egw aplwsa xeri gia xeirapsia kai mono mouunia pou den tou edwsa stin koilia etsi opws erxotan! Isws giauto oi japanese na thewroun tin xeirapsia apeilitiki.