20090415

now eat art


.
Τ' αυγά και τα πασχάλια. Μπήκα στο μαγαζάκι να πάρω χρώματα και ο υπερβολικά-ευγενικός-κύριος με τα γυαλάκια με (ξανα)ρώτησε αν ασχολούμαι με αγιογραφία. Dude, do I look like the type? σκέφτηκα και του είπα εκνευρισμένη και καλά, η σπαστικιά, ένα απότομο 'όχι'. Αν και η αλήθεια είναι ότι το δοκίμασα και το βαρέθηκα, από την άλλη λέω σε όσους ξέρουν να ζωγραφίζουν ότι εκεί είναι όλα τα λεφτά, ο πιστός πληρώνει, λαμπάδα με barbie να δεις που έφυγε αυτές τις μέρες, μάλλον όχι λόγω του επετειακού, έγινε μπάμπω κι αυτήν -η barbie-, ούτε γιατί αρέσει ιδιαίτερα στα μικρά -επιβεβαιωμένο αυτό-, αλλά μάλλον γιατί αυτές έχουν, αυτές δίνουν. Και μάλλον γιατί για να θεωρήσουμε κάτι ωραίο πρέπει να είμαστε εξοικειωμένοι μαζί του. Με το overdose μετά, κολλημένοι όλοι ακόμα εκεί. Έλεος.

Για το Πάσχα τα έγραψα πέρσυ. Η Μεγάλη Βδομάδα είναι η αγαπημένη μου βδομάδα, η Κυριακή του Πάσχα το ξενέρωμα. Μια τελευταία ανατριχίλα τη νοιώθω το βράδυ της Ανάστασης αν είμαστε στο νεκροταφείο και είναι όλοι με τις λαμπάδες γύρω γύρω από τους νεκρούς τους και λένε διάφορα, από το 'α τον καημένο να ήτανε εδώ να δει τα εγγόνια του, τα παιδιά του, κτλ' μέχρι το 'Τααααάκη, λες να πάρουμε τα μέτρα να δούμε αν θα χωράμε αύριο-μεθαύριο εδώ?' Ωραία πράγματα. Σε μια συνέντευξη διαβάζω ότι η τύπισσα-καλλιτέχνης έκλαψε όταν αντίκρυσε για πρώτη φορά από κοντά πίνακα του Pollock. 'Σιγά μαρί πως κάνεις έτσι', σκέφτηκα. Γιατί πολύ απλά δεν μπορείς να κατεβάζεις τον Pollock σε επίπεδο λατρείας τύπου Ρουβά. Κλάψε και μην το λες σε κανέναν στην τελική. Silencio. Respect.

'Αλλες Πασχαλιές την έβγαζα με μουσικές. Το El amor brujo, 'ο μάγος έρωτας', σε repeat. Και στο καπάκι Pearl Jam. Ναι, ναι δεν ξέρω γιατί τους κόλλησα κι αυτούς στο Πάσχα. Άλλες πάλι Πασχαλιές την έβγαζα με ταξίδια. Έχετε πάει σε κάτι μικρά χωριά, πάνω στα βουνά, βόρεια της Μαδρίτης? Μάγισσες και κακό να δεις. Το καλύτερο μου. Και όχι εκείνα τα κιτσάτα που πέρασαν στο popular culture, μιλάμε για παράδοση έτσι? Κάτι σε πιάνει εκεί. Γυρνάς στη Μαδρίτη και περνάς το Πράδο με κομμένη την ανάσα, αφήνοντας πίσω ακόμη και El Greco, για να πας στην πιο σκοτεινή αίθουσα, τέρμα πάνω και πίσω, να στρίψεις και να δεις τη 'Σύναξη των Μαγισσών' του Goya. Ποιός Pollock μαρί και πάλι.

Ξέρω, είναι μακριά η Ισπανία. Εθνική Πινακοθήκη παιδιά. Οι λεπτομέρεις στους πίνακες του Γύζη, αυτοί που δεν έχετε δει τυπωμένους σε χίλια-δυό ημερολόγια. Έχετε εσείς καταλάβει γιατί δεν γίνονται ποτέ γνωστά τα ωραία έργα των καλλιτεχνών? Εγώ όχι. Τέλοσπάντων, έτσι φτάσαμε στην φετινή Πασχαλιά. Στη διπλανή στήλη θα βάζω τους καλλιτέχνες που μ 'αρέσουν. Έτσι και ρωτήσει κανένας ποιά γκαλερί τους εκπροσωπεί θα φάει άκυρο να ξέρετε. Όχι γιατί μερικούς δεν τους εκπροσωπούν πολύ καλές γκαλερί, αλλά γιατί τόσα δα λίγη αυτοπεποίθηση στο να βλέπεις κάτι και να λες 'μου αρέσει' regardless what, είναι μεγάλη υπόθεση. Γι' αυτό είναι κρίμα που λείπει η Ιστορία της Τέχνης σαν βασικό μάθημα από τα σχολεία. (!!) ΄Οχι βέβαια για να μάθουν τα παιδιά σε ποιό ρεύμα ανήκε ο Gaugin αλλά για να μάθουν να βλέπουν ή μάλλον να κοιτάνε. Γεμίσαμε visual illiteracy και ο κάθε απαίδευτος γκαλερίστας πουλάει μούρη, και το κάθε καημένο μικρό ακόμη με Barbie λαμπάδα τη βγάζει, ή με αυτές τις λαμπάδες που κάνουν κάτι θείτσες που νομίζουν ότι στα μικρά αρέσουν τα σεμεδάκια όσο και σ' αυτές. Φάτε τέχνη τώρα και αρνί την Κυριακή και χαρείτε την άνοιξη. όλε ! xxx

24 σχόλια:

fieryfairy είπε...

άψογη! visual illiteracy ε? εκπληκτικός όρος, έχω μείνει άφωνη κορίτσι x

trol είπε...

μα νομίζουν όλοι ότι ειναι τίποτα προχωρημένο, συζητάνε για το ποιά είναι η σωστή ηλικία να μάθουν τα παιδιά να χειρίζονται υπολογιστές, για το πόσο καλό είναι να μπουν και σ ένα εργαστήριο για να κάνουν πειράματα, πόσο βοηθάει στην έκφραση η ζωγραφική κλπ κλπ

και ξεχνάμε ή παραμελούμε τα βασικά, δλδ να ξέρεις να διαβάζεις, να μετράς και να κοιτάς

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
trol είπε...

ναι καλά, τάχα όλοι δε σκαμπάζετε απο τέχνη και μετά να και ο αγαπημένος πίνακας, να και που πάμε σε γκαλερί και χαζεύουμε :p

ψυχοπαίδι i liked πάντως

για το φλεγματικό ναι excuse me and all, πάντα τρώγομαι με αυτό που η ίδια κάνω ή θαυμάζω ή στην τελική χαίρομαι που γίνεται

:) βάλτο στον ορισμό του trolling κάπως, δε μπορώ την πολλή ψυχοθεραπεία τώρα

καλό σούβλισμα επίσης!! και ναι, με το επίπεδο που αρμόζει στο κοψίδι!!

ZissisPap είπε...

Βρήκα λαμπάδα "Μικρός Πρίγκιπας" έργο τέχνης. Τόσο που σκέφτομαι να μην την "παραδώσω" στον δικαιούχο και να την κρατήσω :)

Η τέχνη πιστεύω ότι δεν είναι μάθημα. Εάν την βιώνεις στην καθημερινότητά σου, στον περίγυρο, μέσα στην κοινωνία, τότε ποτίζει λίγο το DNA.

Αυτό με το έθιμο με το νεκροταφείο πολύ με εξιτάρει.

fieryfairy είπε...

πάντως υπάρχει μια σύμπνοια - εγώ σκέφτομαι τον κανιβαλισμό, εσύ θέλεις να φας την τέχνη... γενικώς, πεινάμε!

mtryfo είπε...

Πριν απο 15 χρόνια σ ένα απ τα ταξίδια μου στην Ανγκλετέρα, χαζεύοντας σε κάποιο μουσείο(πραγματικά δεν θυμάμαι σε ποιό, πέρασαν αρκετά χρόνια απο τότε) με εντυπωσίασε μια ομάδα παιδιών απο κάποιο νηπιαγωγείο καθισμένα ολα κάτω στο πάτωμα να απαντούνε σε απλές ερωτήσεις της δασκάλας τους σχετικά με τα χρώματα των έργων που ηταν αναρτημένα... η πρώτη επαφή με την τέχνη...

Σου εύχομαι ένα χαρούμενο Πάσχα!!!

VAD είπε...

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!

Κοζάνη ή Λοζάνη; :)))

Locus Publicus είπε...

Aγαπητή μου Trol Kαλό σου Πάσχα. Keep your spirits up!

Sarah είπε...

Ειδα μολις τωρα το ωραιοτερο εργο τεχνης του ετους. Την Αμερικανικη σημαια διπλα στην Κουβανεζικη (στο Huffington Post).
WoW!!!
Αυτο ειναι Ανασταση. Να σταματησει επιτελους το πιο ηλιθιο εμπαργκο που εφαρμοστηκε ποτε.
Του χρονου το Πασχα διακοπες στην Κουβα.

¡Feliz Pascua de Resurrección!

trol είπε...

πωπω ξενέρωμα η επιστροφή...

τεσπα, θα το αντέξουμε κ αυτό

λοιπόν

sigmund_01δεν το λέμε καν νεκροταφείο
..."κρεβατάκια" :D

(και εμένα με εξιτάρει!!)

άσε, εμένα η νονά μου δεν μου έφερνε λαμπάδα και μου έμεινε τραυματικό, τώρα η μικρή λέει μπάρμπι, μπάρμπι τρέχω κι αγοράζω, τελεία :p καλά όχι μπάρμπι, μίνι μάους έστω, αλλά για μένα μία μικρός πρίγκηπας άνετα!! :)

fieryντιπ δε θέλω να φάω άλλο

αλλά να πιούμε λίγο παραπάνω εεε κάτι θα κάνουμε, κανόνισε! :p

mtryfoχρόνια πολλά κ καλή χρονιά και σε σας αγαπητή

να δείς πόσοι καθηγητές ιστορίας της τέχνης έχουν φρίξει που δειχνουν μια εικόνα στους φοιτητές και αυτοί δεν μπορούν να πουν καν τα βασικά του τι βλέπουν (σχήματα, χρώματα, απλή σύνθεση, κτλ) και λένε μπλα μπλα για το τι θέλει να πει ο καλλιτέχνης and oh sorry you cannot get away with it, δεν είναι καθόλου μπλα μπλα

VaD'σαικαλά?
θ αφήσω την κοζάνη να πάω στην ελβετία για πάσχα?
..καγκαμπώς :)

χρόνια πολλά κ καλή χρονιά!!

locusχρόνια πολλά κ καλή χρονιά και σε σένα λόκους!

spirits abajo, spirits al centro, spirits dientro ...ντίρλα η τρολ μετά :p

sarahποιά ζωγραφική, εδώ αγγίζουμε κ την ποίηση πια! :p άσε και τι χειραψίες, κόσμος, κακό, ...ωραία πράγματα

απορούσα στο πιο πάνω σχόλιο από που στο διάολο μου 'ρθε το ισπανο-κάτι

ε ναι λοιπόν, rum-pascua νομίζω καλά θα ήταν!!

feliz a'no nuevo y resurrecio'n και σε σας!!

εμείς άσε, esperamos ακόμη :)

paperflowers είπε...

Θέλω κι εγω να πάω σ'εκείνη τη σκοτεινή αίθουσα να δω τον Goya (όχι τον ίδιο)... Όποιος θέλει να μου κάνει δώρο το ταξίδι, να ξέρει πως δεν θα αρνηθώ! :-)

Συμφωνώ με την Ιστορία Τέχνης στο σχολείο αλλά απ'την άλλη σκέφτομαι πόσα κ πόσα μαθήματα θα'πρεπε να μπουν κ λέω οκ, 8ωρη σχολική μέρα πάει πολύ.. :-Ρ

Η αλήθεια είναι πως η καλλιέργεια ενός προσωπικού γούστου, είναι μεγάλη υπόθεση κ τελικά δύσκολη. Γι'αυτό μας αρέσουν ρούχα αν είναι από γνωστό σχεδιαστή, κτίρια από γνωστό αρχιτέκτονα, καλλιτέχνες από in γκαλερί κτλ. Η ασχετοσύνη του κοινού έχει γίνει το μεγαλύτερο όπλο του marketing πια...

ΥΓ1 Ωραίο το έθιμο με το νεκροταφείο!
ΥΓ2 Αν αποφασίσεις ποτέ να γίνεις πλούσια, θα δεχτώ να μου κάνεις την αγιογραφία πάντως... :-ΡΡΡ

trol είπε...

Βασικά πέιπερς στις πρώτες τάξεις ή μάλλον στο νηπιαγωγείο ή τελοσπαντων δεν ξέρω πότε, κάνουν μερικά πράγματα, μαθαίνουνε τα σχήματα πχ...ε αυτό δεν θα έλεγα ότι συνεχίζεται ενώ πιστέυω είναι βασικό να κοιτάς κάτι και να μπορείς στο μυαλό σου να το αναλύσεις οπτικά (και όχι σε ποιό ρεύμα ανήκει κτλ), να μπορείς δλδ να κατανοείς κ να ξέρεις ότι κατανοείς, ότι είναι αυτό που βλέπεις πχ μεσαίων διαστάσεων, έχει έντονες γραμμές, είναι ανάγλυφο, απαλά χρώματα, δύο φιγούρες και ζωγραφισμένο με προοπτική....καμία σχέση με γούστο, οπτική αντίληψη και μόνο, απλά να μάθουν πρώτα να κοιτάνε, να καταλαβαίνουν τι βλέπουν, νομίζω δλδ ότι πρώτα απ όλα η ιστορία της τέχνης αυτό εξασκεί, το γούστο και το τι θέλει να πει ο ποιητής να σου πω την αλήθεια ούτε εμένα με πολυνοιάζουν....

θα δεχτώ να μου κάνεις την αγιογραφία πάντως... lol
madonna mia :)

paperflowers είπε...

Χμμ.. αυτό έχει να κάνει περισσότερο με κοινή λογική, ικανότητα αισθητηριακής αντίληψης και κυρίως εμπιστοσύνη στις αισθήσεις.
Εγώ ας πούμε δεν το'χω εύκολο αυτό που λες. Συμβαίνει συνεχώς να κοιτάζω κάτι κ να βλέπω κάτι άλλο, είτε αυτό είναι δρόμος, είτε άνθρωπος, είτε πίνακας. Και δεν εννοώ ότι βλέπω κρυφά νοήματα κτλ.
Γνωρίζω πχ μια κυρία, μιλάμε κ φεύγοντας η εικόνα της είναι: γλυκούλα με κοντά, γκρίζα μαλλιά.
Ε, την επόμενη εβδομάδα, η κυρία είχε ξανθό καρέ κ όχι δεν φορούσε περούκα!
Ή περιγράφω έναν δρόμο που τον έχω διασχίσει 30 φορές κ λέω ότι περνάω τις γραμμές του τραμ έχοντας αριστερά ένα συγκεκριμένο σούπερ μάρκετ. Ε, ούτε γραμμές τραμ υπήρχαν κ το σούπερ μάρκετ ήταν στην πραγματικότητα μια οικοδομή.
Επίσης, πάω σ'ένα μπαρ το οποίο μου φαίνεται παρατημένο, παλιό κ απεριποίητο. Τη δεύτερη φορά που το επισκέπτομαι, ρωτάω το γκαρσόν αν έκαναν ανακαίνηση, βαψίματα, καινούρια τραπέζια κτλ κ μου λέει όχι, το μαγαζί είναι ίδιο εδώ κ 3 χρόνια!

Το συμπέρασμα είναι φυσικά ότι δεν πάω καλά κ βλέπω οράματα, οπότε το "μαντόνα μία" ως προσφώνηση, είναι απόλυτα ταιριαστό! :-Ρ

bbchris είπε...

Αναστήθηκε κανένας φέτος ή πάλι τζάπα το freak show στα νεκροταφεία βραδυάτικα????

Ανώνυμος είπε...

αυτό που μου'ρθε εμένα είναι:κάνουν ανάσταση στα νεκροταφεία;
τύπου πρόβα;δεν το ήξερα!
πέρα του θέματος κατάνυξη και δε συμμαζεύεται,οι πασχομέρες μ'αρέσουν γιατί έχουν μια ωραία αισθητική,με λίγο περίεργη σχέση με την άνοιξη.φαντάζεσαι βαριά καμπάνα και πολύ κόσμο με κεριά το δεκέμβρη;

trol είπε...

paperflowersΤη δεύτερη φορά που το επισκέπτομαι, ρωτάω το γκαρσόν αν έκαναν ανακαίνηση, βαψίματα, καινούρια τραπέζια κτλ κ μου λέει όχι, το μαγαζί είναι ίδιο εδώ κ 3 χρόνια!ε ρε,
αυτό δε μετράει,
θα 'σουνα ντίρλα φαίνεται :D :D

(άσε πόσα τέτοια έχω κάνει σαν αυτό που λες με την κυρία, το χειρότερο είναι ότι άντε εσύ την αναγνώρισες έστω και αλλαγμένη, αλλά όταν έρχονται και σε χαιρετάνε με το όνομα σου και εσύ κενό τελείως, τί να πείς οεοε?)

chorus-deprivedξες πόσα στ'χεία κυκλοφορούσαν? :) δεν μας χρειάζονται κι άλλα!
αλλά δεν το συζητώ, θα χειροκροτούσα αν έβλεπα και κανέναν να βγαίνει από τάφο

kopertiλολ, αυτό το 'πρόβα' αν και είναι πολύ χριστιανικό, πολύ μου άρεσε!

δλδ μέχρι τώρα το έβλεπα σαν "γιορτάζουμε όλοι μαζί", ξέρεις νεκροί κ ζωντανοί, μια χαρά :)

πολύ πέραση έχει τελικά το concept, μα πως δεν βρέθηκε κανένα ταξιδιωτικό να προσφέρει πακέτο "ανάσταση στα 'κρεβατάκια'"... πωπω, όργιο, χαμός θα γινόταν :)

paperflowers είπε...

Ντιρλα δεν ήμουν γιατί ως γνωστόν, δεν πίνω αλκοόλ. :-)
Δεν έχεις ακούσει τον μπι μπι να με κράζει για βισσυνάδες κ τέτοια?

Είναι πολύ σπαστικό αυτό ρε συ, να μην βλέπεις αυτό που είναι μπροστά σου αλλά αυτό που φαντάζεσαι, ανάλογα με τα κέφια... Ώρες ώρες με μπερδεύει η πραγματικότητα...
:-/

Michael_Sc είπε...

Paperflowers, sorry 4 asking - αν θες απαντάς,, αλλά δεν πίνεις από επιλογή ή λόγω ας πούμε ανωτέρας βίας, π.χ. για ιατρικούς λόγους;

paperflowers είπε...

Τίποτα απ'τα δύο θα'λεγα.. Είμαι ίσως ο μοναδικός άνθρωπος που το αλκοόλ του φέρνει άγχος αντί χαλάρωση.
Επίσης, ελάχιστα ποτά μου αρέσουν στη γεύση.
Οπότε πίνω το χυμό μου κ σπανίως (μισό το πολύ) ποτάκι... :-)

Michael_Sc είπε...

Μπελάδες

Τι δεν επιτρέπεται να πούμε; Ένας απλός τρόπος είναι να δούμε τι λένε αυτοί που βρίσκουν το μπελά τους.

Φυσικά, δεν ψάχνουμε απλώς για πράγματα που δεν επιτρέπεται να πούμε. Ψάχνουμε για πράγματα που δεν επιτρέπεται να πούμε παρόλο που είναι αληθή, ή τουλάχιστον έχουν αρκετές πιθανότητες να είναι αληθή ώστε το ερώτημα να παραμένει ανοικτό. Πολλά όμως από αυτά που λένε όσοι βρίσκουν το μπελά τους, μάλλον ικανοποιούν αυτό το δεύτερο, πιο ελαστικό κριτήριο. Δε βρίσκεις το μπελά σου αν πεις ότι 2 + 2 = 5, ή αν πεις ότι οι κάτοικοι του Πίτσμπουργκ έχουν ύψος τρία μέτρα. Τέτοιες προφανώς αναληθείς προτάσεις μπορούν να εκληφθούν ως αστεία ή, στη χειρότερη περίπτωση, ως δείγματα παραφροσύνης, είναι πάντως απίθανο ότι θα εξαγριώσουν κάποιον. Όταν κάποιοι εξαγριώνονται με μια άποψη, είναι επειδή φοβούνται ότι μπορεί να γίνει πιστευτή. Και υποπτεύομαι ότι εξαγριώνονται ακόμα περισσότερο, όταν φοβούνται ότι μπορεί να είναι πράγματι σωστή.

Αν ο Γαλιλαίος είχε πει ότι οι κάτοικοι της Πάδοβας είχαν ύψος τρία μέτρα, θα είχε αντιμετωπιστεί ως ένας χαριτωμένος εκκεντρικός. Η άποψη ότι η Γη περιστρέφεται γύρω απ’ τον Ήλιο όμως, ήταν κάτι τελείως διαφορετικό. Η εκκλησία γνώριζε ότι κάτι τέτοιο θα ‘κανε τον κόσμο ν’ αρχίσει ν’ αναρωτιέται.

Κοιτάζοντας το παρελθόν, φαίνεται ότι αυτός ο απλός κανόνας λειτουργεί. Πολλές από τις απόψεις που κάποτε σήμαιναν μπελάδες γι’ αυτούς που τις εξέφραζαν, είναι σήμερα εντελώς αθώες. Είναι λοιπόν πολύ πιθανόν ότι οι επισκέπτες από το μέλλον θα συμφωνούσαν με τουλάχιστον μερικές από τις απόψεις που βάζουν τους εκφραστές τους σε μπελάδες σήμερα. Υπάρχουν σήμερα Γαλιλαίοι; Πιθανότατα.

Για να τους εντοπίσετε, σταχυολογήστε τις απόψεις των οποίων οι υποστηρικτές βρίσκουν το μπελά τους κι αρχίστε να ρωτάτε αν μπορεί να έχουν δίκιο. Σύμφωνοι, η πρόταση τους μπορεί να είναι αιρετική (ή το οποιοδήποτε ανάλογο της εποχής μας), μπορεί όμως να είναι και αληθινή;

Από εδώ
http://deuced.net/forums/4_32_0.html

trol είπε...

malista

paperflowers είπε...

Τι έγινε, ήρθε στα σύγκαλα του ο Michael_Sc και κατάλαβε ότι είχαμε δίκιο κ ότι τσάμπα βρήκαμε το μπελά μας???

trol είπε...

δεν διάβασα να σου πω την αλήθεια

κάποια στιγμή :p