βόρεια..
...σε θάλασσες παγωμένες, κάτω από τον ήλιο του μεσονυχτίου, ανάμεσα σε ηφαίστεια και fjords. Απομόνωση στις αγκαλιές των βουνών. Τόση ομορφιά δεν μπορεί να χωρέσει στο μυαλό μου. Έαν πω "Όπου και να πάω, η Σκανδιναβία με πληγώνει", θα με λιθοβολήσετε;
Το blog έπρεπε να λέγεται get-on-a-plane-and-go.blogpot.com. Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα έγραφα τόσο για άλλα μέρη. Πίστευα ότι θα σχολίαζα την επικαιρότητα, θα έκανα χαζο-ψυχοανάλυση, θα το έπαιζα κουλτούρα και καλά και θα ανέλυα πχ τον νέο μοντερνισμό στην αρχιτεκτονική, θα τα έχωνα σε γκόμενους, γονείς, bitches, κτλ. αλλά τέτοια χαρά για ταξίδια ούτε που την φανταζόμουν. Τάσεις φυγής; Ίσως, κάποιες φορές. Πιο πολύ τρόπος ζωής.
Και οι καλοί φίλοι να μου θυμίζουν ότι τα μακρινά μέρη ονειρευόμουν και όταν ήμουν 8, και τους μάζευα στα διαλείμματα και αργά το βράδυ στο πεζούλι της γειτονιάς να τους διηγηθώ ιστορίες για μέρη φανταστικά. Ρε σεις, μήπως δεν μεγάλωσα; Μήπως καλλιεργώντας φαντασία και όνειρα, ξεκόπηκα από την πραγματικότητα; Και έτσι να είναι, τί έγινε; Μήπως, -και ρωτώ πολύ καλό φίλο-, έτσι άντεξα τους γνωστούς 'μικρούς θανάτους'; Κυνηγώντας τους, επιδιώκοντας τους μέχρι να κατανοήσω γιατί όχι μόνο η Σκανδιναβία, αλλά και άλλα μέρη με πληγώνουν;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου