take the web back

Cyberspace is a word attributed by many to W. Gibson.

W. Gibson, Neuromancer, 1984
Cyberspace. A consensual hallucination experienced daily by billions of legitimate operators, in every nation, by children being taught mathematical concepts... A graphic representation of data abstracted from banks of every computer in the human system. Unthinkable complexity. Lines of light ranged in the nonspace of the mind, clusters and constellations of data. Like city lights, receding...

W. Gibson, 1996
All I knew about the word "cyberspace" when I coined it, was that it seemed like an effective buzzword. It seemed evocative and essentially meaningless. It was suggestive of something, but had no real semantic meaning, even for me, as I saw it emerge on the page.

Από τις διάφορες φυλές των ανθρώπων, η πιο παραξηγημένη ίσως είναι τα computer nerds. Άστοχος τίτλος γιατί πρόκειται για μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων, με πολύ διαφορετικά ενδιαφέροντα αλλά κυρίως συμπεριφορές όταν βρίσκονται στο δίκτυο. Μέχρι και trol υπάρχουν σε αυτή την κοινότητα, Φυσικά και newbies, οι καινούριοι, που στην χειρότερη περίπτωση ξέρουν 10 φορές περισσότερα πράγματα από εμένα που κάνω βασικό googling, αλλάζω ένα ψιλοέτοιμο template στο blogger, βάζω κάποιο statcounter, αποκλείω το ip mou, και θυμάμαι αχνά την εποχή που χρησιμοποιούσα email σε σύστημα unix. (Α και ένα forum όπου μου πήρε ένα χρόνο+ για να με εμπιστευτούν και να με δεχθούν αλλά μόλις μπήκα απλώς συνειδητοποίησα ότι είμαι τόσο άσχετη που δεν μπορούσα να προσφέρω τίποτα, οπότε αποχώρησα. Έμαθα όμως πολλά στην πορεία. Όχι μόνο τεχνικά, αλλά κυρίως την ανάγκη να δείχνεις σεβασμό στον άλλον χρήστη.)

Με πιάνει ένα είδος ρομαντισμού, όταν θυμάμαι κάποια στιγμή πριν δεκαετία και βάλε που είχε πέσει στα χέρια μου -ή μάλλον στον browser μου- το A Hacker's Manifesto. Έχω να το διαβάσω από τότε και δεν το αναζήτησα σήμερα, έτσι για να δω τι θυμάμαι. Δύο-τρία πράγματα.

Πρώτον, ότι το hacking σαν έννοια που αφορά ένα ευρύτερο κοινό, και όχι απλώς ένα εργαστήριο του ΜΙΤ, έχει μια ιστορία από ανθρώπους που προσπάθησαν και βρήκαν τρόπο να υποκλέψουν τηλεφωνικές γραμμές της Bell Atlantic. Σε διάφορα forums κυκλοφορούσαν και manuals πως να κατασκευάσει κανείς ένα blue device, κτλ κτλ.

Ότι υπάρχουν δύο είδη hacker. Ο πρώτος μπαίνει σε ένα σύστημα και δεν πειράζει τίποτα, μπαίνει για να αποδείξει ότι μπήκε, πολλές φορές μόνο στον εαυτό του. Ο δεύτερος, που έχει και κάποιο διαφορετικό όνομα, μπαίνει για να καταστρέψει. Κατακριτέο από την ίδια -τότε- κοινότητα των hackers, αντιδημοκρατικό θα το έλεγαν.

Ότι ο πιο βασικός κανόνας σε ένα online community, όπως και στην αληθινή ζωή, πρέπει να είναι ο σεβασμός. Η αίσθηση της ευθύνης για το κοινό καλό, η προσφορά βοήθειας όταν σου ζητηθεί, κτλ κτλ. Ξεχώριζαν μόνο οι καλύτεροι. Αυτοί που έδωσαν όλο το χρόνο τους, χρησιμοποίησαν όλη την εξυπνάδα τους -και πονηριά πολλές φορές- για να αποκτήσουν πολύτιμη γνώση (από password retrieval μέχρι ότι μπορεί να φανταστεί κανείς) και τελικά όχι μόνο να μην χρησιμοποιήσουν αυτή τη γνώση εις βάρος άλλων αλλά και να την προστατέψουν για το καλό των άλλων.

Αλλά το χόλυγουντ είχε ήδη αρχίσει να προβάλλει κάποιες εικόνες στο ευρύτερο κοινό. Η εικόνα ενός νεαρού που τρώει και κοιμάται και είναι άπλυτος (και δεν παίζει απλώς κάποιο διαδικτυακό παιχνίδι) μπροστά από έναν υπολογιστή είναι ίσως υπαρκτή αλλά είναι σπάνια και απλώς η πλέον προβαλλόμενη. Από την άλλη, το δίκτυο έφτασε πιο κοντά στο ευρύτερο κοινό, έγινε user friendly και να μην αναφέρω την e-οικονομία, τον αντίκτυπο στην ενήμερωση κτλ κτλ. Και φυσικά ότι οι εταιρείες και οι κυβερνήσεις ξύπνησαν και άρχισαν να ελέγχουν το διαδίκτυο.

Αν πώ take the web back, οι περισσότεροι γνωρίζουν το logo για το οποίο μιλάω και τη σημασία του. Εδώ στην μπλογκόσφαιρα, αν κάποιος κάνει επανειλημμένα posts και γεμίσει το Monitor με το όνομα του, πολλοί θα παραπονεθούν για τη συμπεριφορά του, στα ομαδικά blog αυτός που έχει τα δικαιώματα σε settings, κάνει ότι θέλει. Και έχει γέλιο, η μπλογκόσφαιρα προσπαθεί να προσομοιάσει την αρχαική (?) διαδικτυομένη κοινότητα. Τρέφει αυταπάτες ότι επικρατεί κάποια αναρχία και ότι ο κάθε blogger ελέγχοντας με έτοιμα εργαλεία κάποιες εντολές επιβιώνει εδώ μέσα. Και είναι περήφανος για αυτό. Προσοχή! Δεν αναφέρομαι σε πολύ καλούς bloggers που πραγματικά ανεβάζουν πολύ καλά γραπτά ή τέχνη και ελάχιστα με ενδιαφέρει αν τελικά ξέρει να κάνει ακόμη και edit το template του.

Πόσο με ενόχλησε όμως όταν μπήκα στο blog κάποιου που διαβάζω συχνά και δείχνει να είναι και έξυπνος, και ξύπνιος, και ευαίσθητος άνθρωπος και κάπου κάτω δεξιά στο window ήταν ένα μικρό button που όταν το έκανα κλικ βλέπω περίτρανα διάφορες πληροφορίες συμπεριλαμβανομένου του αληθινού μου ονόματος εκεί που λέει blogger display name. Φρίκη. Το μόνο μέρος στον υπολογιστή μου που έχω το αληθινό μου όνομα είναι στο όνομα του υπολογιστή γιατί είμαι στη δουλειά και έτσι πρέπει να είναι. Ε όχι τώρα να εμφανίζεται και σαν blogger display name. Δεν με ενοχλεί η επωνυμία, με ενοχλει η έλλειψη διακριτικότητας. Επίσης, δεν κατηγορώ τον συγκεκριμένο blogger, αλλά το beta blogger που μάλλον έχει βάλει αυτό. Θα το ελέγξω και σε άλλους beta bloggers. Αλλά γιατί να κάνει retrieve το όνομα του υπολογιστή μου?

Τις τελευταίες μέρες ξαναθυμήθηκα τι θα πεί nerd. Κάποιος που νομίζει ότι είναι καλός administrator στο γραφείο, έκοψε την πρόσβαση σε προγράμματα p2p. Τραγικό. Το ότι ερχόμουν το πρωί στη δουλειά και έβαζα 2-3 albums να κατεβαίνουν και φεύγοντας τα έπαιρνα μαζί μου, δεν νομίζω ότι ενοχλεί κανέναν, ούτε καν το bandwidth του γραφείου. Ούτε την παραγωγικότητα μου, αφού πολύ περισσότερο χρόνο τρώω στο internet. Ούτε τα ανώτερα στελέχη που δεν έχουν ιδέα από αυτά. Νομίζω μόνο εγώ χρησιμοποιούσα τέτοια προγράμματα και πάλι διακριτικά. Το ότι δεν ήρθε να μου πει κάτι και να εξηγήσει τον λόγο, με έκανε να πάρω το όλο θέμα προσωπικά. Γιατί ρε συ να κόψεις τα p2p σε όλο το γραφείο όταν μόνο το trol τα χρησιμοποιεί? Γιατί έτσι σου είπαν ότι κάνουν οι καλοί administrators? Γιατί άκουσες κάπου ότι έτσι θα αποφύγουμε τους ιούς? Τότε, δεν θα έπρεπε να ξέρεις ότι μόνο από μένα δεν κινδυνεύει το γραφείο από ιούς? Και όχι ότι από μόνο σου ήξερες να τα κόβεις, φώναξες τον φίλο σου και σου το έδειξε. Για μένα δεν είναι administrator αυτός. Acting administrator, ίσως. Και μένει να μάθω αν για τον εαυτό του τα έχει κρατήσει.

Έλλειψη σεβασμού και επίδειξη ανωτερότητας, άρχισε να χτυπάει στο μυαλό μου το καμπανάκι και θυμήθηκα την εποχή που ήμουν nerd, που θαύμαζα τους hackers άλλων δεκαετιών. Επανήλθε ο ενθουσιασμός, ότι τίποτα δεν είναι αδύνατο, ότι κανένα σύστημα δεν είναι απροσπέλαστο και ας έχει ο άλλος ότι administrator rights θέλει. Ώρες ολόκληρες σε forums και διάβασμα manuals, και ανεκτιμητη βοήθεια από αγνώστους (από εδώ μέσα ο disconnected) και γνωστούς-αγνώστους (ένα forum όπου μου είχε πάρει ένα χρόνο για να μπω?) και ναι το trol έχει τα p2p και πάλι. Όχι όλα ακόμα, αλλά είμαστε σε καλό δρόμο. Ο administrator θα βλέπει ότι χρησιμοποιώ απλώς το internet, θα βλέπει πολύ κίνηση, αλλά στο port του internet. Αν είναι μάγκας ας βρει άκρη. Αλλιώς να μάθει να κάνει καλύτερα την δουλειά του. Και πρακτικά και δεοντολογικά. Γιατί υπάρχουν κανόνες συμπεριφοράς και στα δίκτυα και θα πρέπει να γίνονται σεβαστοί.