20090205

prey and pray

.by Andrew Hem


Καταλάβαινα ότι πάω να αρρωστήσω και εκεί που περπατούσα να πάω στο κέντρο μπαίνω σε ένα φαρμακείο και περιμένω να πάρω καμιά ασπιρίνη. Μπροστά μου ήταν δύο κύριοι, μετανάστες, σε σπαστά αγγλικά μιλούσαν, χρειαζόταν ένα φάρμακο αλλά τελικά δεν είχαν τα λεφτά να πληρώσουν όλη τη συσκευασία και ρωτούσαν αν μπορούσαν να αγοράσουν μόνο μερικά από τα χάπια. Η κυρία από μέσα ήταν πολύ ευγενική, τους είπε ότι όχι δε γίνεται, λυπάται πολύ και ενώ αυτοί συσκέπτονταν στα αραβικά τι να κάνουνε, η κυρία εξυπηρέτησε εμένα και μου έδωσε παναντόλ. Μου πρότεινε μάλιστα να πάρω το Zapp που το λένε στα φλαμανδικά, πιάνει γρήγορα. Το πήρα και έφυγα μαζί με τους δύο αραβόφωνους που μάλλον αποφάσισαν ότι δεν μπορούν να δώσουν όλα τα χρήματα τους για να αγοράσουν ένα κουτί από κάποιο φάρμακο που χρειαζόταν. Μου άνοιξαν μάλιστα και την πόρτα ευγενικά να περάσω. Και όταν μετά από λίγο συναντήθηκα με την φίλη που με περίμενε, ακόμη γυρνόφερνε στο μυαλό μου το τί φάρμακο μπορεί να χρειαζόταν.

Κατέληξα τα Zapp να μην τα πάρω και μάλιστα βρίσκονται ακόμα στο ντουλάπι του σπιτιού μου, γιατί η φίλη θεώρησε ότι ένα ζεστό ουίσκι θα με στανιάρει και ενώ της είπα ότι τα ζεστά ουίσκια, που πρώτη φορά πριν λίγες μέρες δοκίμασα, με κάναν έτσι, τελικά δεν ήταν κακή ιδέα. Είχα και καιρό να την δώ, και φουλ μπρίφινγκ, ο φίλος της, αγόρασαν σπίτι - γιοκ λεφτά από δω και πέρα, τελειώνει διδακτορικό, δεν έχει τίποτα σημασία, εξάπτεται και μόνο στην ιδέα ότι μένω κοντά σε μια λίμνη που την μοιράζονται τρεις χώρες, οι πόλεις της σκανδιναβίας, πώς την έχουν δει έτσι μερικοί τεχνοκράτες ενώ πόσο άσχετοι είναι, θάψιμο, θάψιμο, θάψιμο και γύρισμα σε κουτσομπολιό, εκείνο το ευρωπαικό και καλά, κατίνιασμα πάλι αλλά λίγο ειρωνικό, λίγο χλευαστικό, αν δεν το έχεις συνηθίσει το νομίζεις για κακία, μετά καταλαβαίνεις ότι είναι ειλικρινές τουλάχιστον και με πολύ χιούμορ πολλές φορές.

Τί νομίζεις για την οικονομική κρίση με ρώτησε. Τί να ξέρω για αυτά αλλά να σου πώ την αλήθεια χαίρομαι, καιρός ήταν, της απαντάω και συμφωνεί. Και λέω να καθίσω γιατί κουράστηκα να στέκομαι όρθια δίπλα από το μπαρ, ρωτάω τον διπλανό όρθιο αν μπορώ να πάρω το σκαμπό, ναι βεβαίως, μου λέει, και κάθομαι. Α τον καημένο, μου λέει η φίλη μου, τί ρε?, -να, μου λέει, δεν θα έχει που να ακουμπάει το πόδι του τώρα. Έκανα μια κάποια γκριμάτσα, αμήχανη. Να φανταστείς ένοιωσα ενοχές που εκείνος ο τύπος σε εκείνο το μπαρ δεν είχε που να ακουμπήσει το πόδι του οπότε κάθισα σιγά σιγά και μαζεμένα στο σκαμπό μου, που για όνομα, δεν είναι σκαμπό μου, το πήρα από τον καημένο που μέχρι πριν λίγο ακουμπούσε εκεί το πόδι του, κι ας ήμουν ευγενική, όπως και η κυρία στο φαρμακείο δηλαδή.

Δηλαδή τώρα που το σκέφτομαι νομίζω ότι ήταν η μεταφορά μιας αδιόρατης ενοχής στη φάση με το σκαμπό από την προηγούμενη φάση που οι άλλοι πριν δεν μπόρεσαν να αγοράσουν το φάρμακο που χρειαζόταν. Αλλιώς γιατί να κάτσω να σκάσω που ο άλλος δεν έχει πιά που ν' ακουμπήσει το πόδι του?

15 σχόλια:

Τζων Μπόης είπε...

Δεν είναι και για θάνατο, θα μπορούσες να νιώσεις ενοχές και μόνο στην ιδέα ότι έπιανες τον περιορισμένο χώρο κάποιου που εκείνο το βράδυ είχε τρελή ανάγκη να πιεί ένα ποτό στο συγκεκριμένο μπαρ, γιατί τον άφησε η φίλη του για μια όμορφη κεντροευρωπαία που την έπεφτε αρχικά σε αυτόν αλλά τελικά προτίμησε τη φίλη του και έτσι ο καημένος είχε ανάγκη να κάτσει σε ένα σκαμπό και να πιεί ένα ποτό στο μπαρ που παλιά σύχναζε με τη φίλη του, πριν αυτή γνωρίσει την κεντροευρωπαία η οποία καθόταν πίσω από την μπάρα και σέρβιρε ζεστό ουίσκυ, σε εκείνο το μπαρ που τόσο αγαπούσε αλλά και μισούσε θανάσιμα και για αυτό τελικά θα πήγαινε σε ένα φαρμακείο να πάρει μερικά φάρμακα για να γιατρέψει τον πόνο της αγάπης, αλλά τελικά θα διαπίστωνε ότι μια γυναίκα που έμενε σε ένα μέρος με μια λίμνη που την μοιράζονται τρεις χώρες θα τον προσπερνούσε βιαστικά για να πάει σε εκείνο το μπαρ που τελικά τόσο αγαπούσε και μισούσε όσο τίποτε άλλο στον κόσμο!

trol είπε...

hehe


standing ovation!


ps για όλους...andrew hem, να τον υμάστε!

mplim-mplom είπε...

είδες τα ετεροχρονισμένα συναισθήματα και ειδικά οι ενοχές σε τι παράλογα μπορούν να οδηγήσουν; αν το δεις κ σε μεγαλύτερη κλίμακα, τότε είναι άστα να παν..

btw,για κάτι τέτοια κολλήματα σε συμπαθώ. (εννοώ την τελευταία παράγραφο)

άντε κοίτα να κάνεις μέσα στο σκ όσο περισσότερες καλές πράξεις μπορείς, για να μην πληρώνεις επ'αόριστον τα φάρμακα των αραβόφωνων.

Ινσαλα

trol είπε...

ρε πως περνάν έτσι τα σ/κ μπλιμ μπλομ?

μόνο τον τύπο στον μπαρ που δεν είχε σκαμπό ν 'ακουμπήσει το πόδι του δεν θυμήθηκα :p

κανα δυό μπαρ κατά τ' άλλα τα τίμησα :p

ZissisPap είπε...

Ένα καλό μπαράκι είναι το καλύτερο εξομολογητήριο! Ψυχή, καρδιά αγαλιάζουν και ενίοτε ξεχνάν ποιοι είναι και που πάνε! Καθαρτήριο :)

caterinax είπε...

Είδες πώς μας βγαίνει καμιά φορά η ενοχή; Όπως όταν μας εκνευρίζει ο διευθυντής και βγάζουμε τα νεύρα μας στο boyfriend. Ή στη μάνα μας κτλ

btw, πολύ με αρέσει ο τίτλος - έγραψες πάλι!

btw2, καλό το ουισκάκι ε; Εδώ πάλι σκάει ο τζίτζικας (τρόπος του λέγειν - μη ξεχνάς ότι πρόσφατα ήρθα απ'τα ξένα) αλλά 18 βαθμοί το φλεβάρη; Για μένα είναι άνοιξη και θέλω να πάω για margaritas!

paperflowers είπε...

Θα συμφωνήσω με τον Τζων Μπόη..
Ενοχόπουλο κι εσύ, ε?
:-Ρ

ΥΓ Ωραίος ο πίνακας!!! Σε τι μέγεθος είναι?

weirdo είπε...

τι παιδί είσαι εσύ, ρε
γι' αυτό σε γουστάρουμε...
;)

trol είπε...

πω πω i survived γαστρεντερίτιδα

λοιπόν

@sigmund

ωραία ωραία τα μπαράκια, τα καλά μπαράκια δηλαδή, δηλαδή πολύ λίγα, πάρα πολύ λίγα, εκείνα που είναι όπως ξες και ξέρω, μια μέρα θέλει αφιέρωμα σε αυτά, βασικά, μόνο τρία-τέσσερα έχω βρει που έχω πραγματικά αγαπήσει ...παγκοσμίως (λολ)

@κατερίνα

ο τίτλος είναι του καλλιτέχνη, δλδ είναι ο τίτλος του πίνακα

και ναι τον βρήκα όμπβιουσλυ πολύ πολύ πετυχημένο

αχ τι ουισκάκια και τι μαργκαρίτας,
φιδές και νερόβραστο ρύζι όλε, αποτοξίνωση λέμε, δεν έχει μείνει τίποτα μέσα

@papers

καλά πέιπερς μ έστειλες,
αλλά επειδή είναι σημαντική ερώτηση -το μέγεθος :p - έψαξα,
και μπορεί να μην βρήκα πόσο είναι αλλά κρίνοντας από τις διαστάσεις από άλλα παρόμοια που έχει κάνει το κόβω για 50-60 εκατοστά ύψος, αλλά οκ μπορεί να πέφτω και πολύ έξω

επίσης, ..ακρυλικά σε ξύλο (και πάλι δεν το λέει αλλά από παρόμοια που έχει κάνει)

anyway Ο τύπος είναι καλών τεχνών κτλ, έχει ασχοληθεί και με γκράφιτι και έχει και ένα στυλάκι που εξελίσσεται κατά τη γνώμη μου πολύ γρήγορα, ρίξε μια ματιά δηλαδή στο τι έχει κάνει στο πρόσφατο παρελθόν, οπότε αν έχεις λεφτά αγόρασε κανέναν πίνακα του, αν και έχω και κάτι καλύτερο να προτείνω, όταν προλάβω θα ανεβάσω

@weirdo

επίσης αυτά που είπα στην πέιπερς για τον καλλιτέχνη, εννοείται από κόντα πλέον δεν παίζει να με γνωρίσετε, μη χαλάσουμε το ίματζ ..ξέρεις :p χεχε









δώστε μου λεφτά ν αγοράσω πίνακες



please


please


please

paperflowers είπε...

Πού πήγε το προηγούμενο σχόλιο μου???
Τεσπα τα ξαναγράφω μαζί με τα updates.

Είδα τα έργα του στο σάιτ και ομολογώ ότι μου άρεσε πάρα πολύ. Κάτι έχει κι αυτό είναι σίγουρο.

Αλλά από μια φωτό τα πράγματα φαίνονται διαφορετικά, ελπίζω να μπορέσω κάποια στιγμή να δω κάτι δικό του λάιβ.

Δεν ξέρω γιατί, αλλά ήμουν σίγουρη ότι ο πίνακας θα ήταν τεράστιος, ξέρεις, με τις μορφές σε φυσικό μέγεθος και με χάλασε λίγο που τελικά είναι τόσο μικρός...

ΥΓ Εντυπωσιακά και τα σκίτσα του ε?

paperflowers είπε...

Εεε.. μετά είδα ότι το προηγούμενο σχόλιο υπήρχε τελικά κι έτσι το σβησα, να μη λέω τα ίδια δυο φορές... :-)

Γκαβομάρα!

ΥΓ Λεφτά για πίνακες ε? Όταν κερδίσω το τζόκερ θα σε τακτοποιήσω, υπομονή!!!

trol είπε...

"Γκαβομάρα."


χεχεχε

Λύκος Γκαβός.


Συμφωνώ ότι size matters, μεγάλο θα ήταν πολύ ωραίο, μη σου πω να το πήγαινε πάλι σε γκράφιτι και να ήταν oversize ίσα με κανα 2-3 πατώματα πολυκατοικίας, καλά τα λέμε βέβαια εμείς αυτόν δεν τον ρωτήσαμε βεβαίως βεβαίως.

paperflowers είπε...

Άντε ρε, επειδή αυτός βαριέται να δουλέψει στο μέγεθος που πρέπει, δεν πρέπει εμείς να λέμε το σωστό???
:-Ρ

Μη σου πω ότι θα του στείλω μέιλ με τις συμβουλές μου, χεχεχε..
Είναι ωραίος γκόμενος τουλάχιστον?

trol είπε...

σε νοτιοασιάτη σε κάνει? :p

paperflowers είπε...

Χλωμό...
Κρίμα αλλά θα φάει χυλόπιτα..





LoL