<>

Σε αυτό εδώ το σημείο θα γράψω μια μέρα όλα όσα θα ήθελα να πω στον Πετ και δεν έχω καταφέρει να πω με τον τρόπο που θα ήθελα να τα πω. Και είναι τα καλύτερα, τα ομορφότερα και τα μόνα αληθινά. Ελπίζω μια μέρα να τα βρει, να τα διαβάσει και να είναι τόσο καλογραμμένα, που θα ξέρει πόσο πολύ έχει αγαπηθεί. Και να με συγχωρέσει που δε βρίσκω τον τρόπο και τα λόγια να του τα πω από κοντά.

<>


Θα ήθελα να γράψω ή να γράφω εδώ μερικά πράγματα για τον Πετ όποτε μου έρχονται. Ότι ο Πετ φοράει για πιτζάμα μια μπλούζα Tindersticks με ένα πριόνι να κόβει μια καρδιά. Ότι απόψε θα είναι στη συναυλία τους.

Η' ότι αυτή τη στιγμή τρώω το φαγητό που μου ετοίμασε ο Πετ. 'Oπως κάθε μέρα. Ότι όταν ο Πετ δακρύζει, τρίβει τα μάτια του προς τα μέσα.

Αν είναι να μου στείλει κάτι στο mail, βιαστικά, στη δουλειά, ο Πετ ξεκινάει πάντα λέγοντας μου καλημέρα.

Όπου υπάρχουν λουλούδια, ο Πετ είναι ήρεμος και χαρούμενος. Κόβει και βάζει τριαντάφυλλο στο βάζο που έχουμε σπίτι. Μου τα δίνει να τα μυρίσω. Σε εμένα δε φέρνει λουλούδια, φέρνει γλάστρες. Αν πάθουν τίποτα τις του επιστρέφω για να τις γιατρέψει.

Είναι ο πιο έξυπνος άνθρωπος που γνωρίζω.

Μου έστειλε μόλις φωτογραφία μια γλάστρα με θυμάρι που μου πήρε.

Ο Πετ δεν περνούσε καλά τον τελευταίο καιρό και εγώ δεν είχα καταλάβει τίποτα. Από τη στιγμή που μου του είπε μέχρι τώρα έχει φωλιάσει κάτι πολύ βαθιά στο στομάχι μου και δε λέει να φύγει. Ο Πετ με αγκαλιάζει, με φιλάει και μου χαιδεύει το κεφάλι, με σφίγγει στην αγκαλιά του και αυτό το ρημάδι δε λέει να φύγει. Εύχομαι να μπορέσω να το πιάσω, να το βγάλω έξω και να το κάνω κάτι καλό.

χελπ :(