20210806

έτσι γλυτωσα από την Αθήνα

Φεύγοντας από το γραφείο χθες το απόγευμα δε λειτουργούσαν τα ασανσέρ επειδή έπεφτε η τάση, σπίτι το ίδιο, υπολειτουργούσε το ερκοντισιο, σκότωσα και μια τεράστια ιπτάμενη κατσαρίδα που αν είναι δυνατόν περπατούσε στο πόδι μου, κάτω από το σπίτι στοίβες ολόκληρες νερά και φαγητό για ζώα κ ανθρώπους που έχουν πληγεί από τις φωτιές, με έπιασε ότι πρέπει να την κάνω γρήγορα από εδώ, κλείνω εισιτήριο πρωινό με τον ΟΣΕ, ελάχιστα κοιμήθηκα, χαράματα σηκώθηκα και έξω είχε ακόμη καπνό, ή μάλλον ακόμη περισσότερο καπνό.

Φτάνω Σταθμό Λαρίσης, μας λένε να περιμένετε θα έρθουν λεωφορεία να σας πάνε μέχρι τον επόμενο σταθμό, μαζευόμαστε ένα καλό μπούγιο, ένας παππούς με γουστοζικη βαλίτσα επενδυμένη με ωραίο ύφασμα λέει 'τον παππού δε θα τον βάλετε στο λεωφορείο;', πρώτο, του λένε, ένας άλλος ηταν πιο αγενής, του είπε κάποιος 'είσαι καλός άνθρωπος' και ηρέμησε ή έστω ένοιωσε αμήχανα, κάτι ξένες ξασπρούλιαβες που με το που βγαίνουν από την τέλεια οργάνωση της χώρας τους τα χάνουν λίγο και σπρώχνουν για να πάρουν σειρά τις μάζεψα εγώ.

Κάναμε ένα τουρ κανονικό στην Αττική, μαθαίνω τα υπόλοιπα δρομολόγια ματαιώθηκαν, επιβιβαζόμαστε Οινόη, ωραία λέω. Πήρα και καφέ. Γλύτωσα Αθήνα σκέφτομαι. 

Ελάχιστα αργότερα περνάει ένας υπάλληλος από κάθε βαγόνι και ανοίγει τα παράθυρα, χαμηλή τάση λέει, δεν έχει ερκοντισιο, δε μου αρέσει αυτό σκέφτομαι. 

Στη Θήβα μας έχουν κατεβάσει από το τρένο επειδή κατέρρευσε το ηλεκτρικό δίκτυο. Φαρ Ουέστ το σκηνικό, κλειστά περίπτερα, κτλ ανοιχτό ένα μαγαζί που κάνει για γαμήλιες δεξιώσεις, κάνει και για τον μοναχικό τύπο που έχει κατεβάσει τρεις μπύρες. Στο διαμέρισμα από πάνω (κλασική οικιστική τυπολογία επαρχίας) έχει ρειβ πάρτυ. 

Γυρίζω στο σταθμό, το παρεάκι που κερδίζει είναι ο παππούς με τη βαλίτσα, μια γιαγιά που ρωτάει πόσες κατσικοπόδαρες ανέβηκαν και μας βρήκε αυτό, η συνυφαδα της που λέει ούτε τα χωριά μας δε μας θέλουν, κάτσετε εκεί στη φωτιά και μια νεαρή κοπέλα που δέχεται παραγγελιές και τους βάζει τραγούδια στο κινητό.

Έτσι γλύτωσα την Αθήνα και δε με νοιάζει πότε θα φτάσω,. Καλό κουράγιο σε όλους και ειδικά στους πυροσβέστες.