power nap

Ένας φίλος μου έκανε κάποια στιγμή για μια εργασία στη σχολή του ένα ντοκυμαντέρ για τον ύπνο. Προσωπικές εμπειρίες και εικόνες για τον ύπνο. Αν παραμιλάει κανείς, αν στριφογυρίζει όλο το βράδυ, αν κοιμάται σαν πουλάκι. Το περιβάλλον του ύπνου. Ακατάστατο δωμάτιο, στη μπανιέρα, στον καναπέ με την τηλεόραση ανοιχτή.
Και κάπου εκεί, αφού μας κινηματογράφησε τάχα να κοιμόμαστε σε μπανιέρες, ακατάστατα δωμάτια, κτλ, ήρθε να μου πάρει συνέντευξη για τον ύπνο. (Ναι, είμαι πολύ περήφανη που έδωσα τέτοια συνέντευξη. Γνωστικό αντικείμενο: 'Υπνος). Με ρωτούσε για σχετικές συνήθειες στην Ελλάδα. Τί ώρες κοιμόμαστε, απογεύματα, αργά το βράδυ, κτλ ...μεγάλη συζήτηση. Ναι, του λέω όπως οι Μεξικάνοι έχουν την σιέστα, έτσι και εμείς, έχουν ανάλογο ωράριο τα μαγαζιά και πάει λέγοντας. Και σε λίγα λεπτά είχα φτάσει να του λέω μισο-αστεία μισο-σοβαρά ότι και πάλι εσείς οι Αμερικανοί δεν έχετε κουλτούρα, ακόμα και στον ύπνο φαίνεται, είναι απλά ύπνος. (Το ότι επιστημονικά η έρευνα για το ύπνο στην usa είναι πολύ προχωρημένη ήταν άσχετο, για κουλτούρα μιλούσαμε).
Πώς, μου λέει, έχουμε και εμείς. Tα power naps.

Δεν είχε άδικο. Και ήταν κάτι που δεν μου είχε καν περάσει από το μυαλό. Να ετοιμαζόμαστε με τις αμερικανίδες συμφοιτήτριες να πάμε σε κανένα πάρτυ και λίγο πριν την ώρα που θα συναντιόμαστε, να την πέφτουν για κανένα 20λεπτο και κυριολεκτικά να κοιμούνται. Δεν μιλάμε για χαλάρωση, που το κάνουμε και εμείς. Ύπνος κανονικός. Και μπορούν και το κάνουν όλοι, όχι μόνο όσοι λένε ότι και καλά τους παίρνει εύκολα ο ύπνος.

Εξετάσεις. Πολύ διάβασμα, πολύ ξενύχτι, υπερβολικές δόσεις καφείνης. Και εκεί που σκεφτόμουν εγώ πότε επιτέλους να πάμε να γράψουμε να ξεσκιστώ μετά στον ύπνο, έβλεπα τους συμφοιτητές να εξαφανίζονται και πάλι σε εκείνο το μυστήριο 20λεπτο. Και να επιστρέφουν με ενέργεια στο φουλ. Ρε παιδιά, πως το κάνετε; Εγώ δεν μπορώ, ή θα με πάρει ο ύπνος τελείως, ή απλώς θα χαλαρώσω λίγο, αρκετά όμως για να με δυσκολέψει να επανέλθω στην ένταση των finals.

Σάββατο απόγευμα. Αυτό που μας πέρασε. Λέγαμε με μια φίλη πως θα θέλαμε να βγούμε, αλλά μας είχε πιάσει μια τρελή σπαρίλα και τις δυο. Και μου ήρθε η φαεινή ιδέα. Να 'πάρουμε' ένα power nap. 8 η ώρα το βράδυ και μετά ξυπνάμε, κάνουμε μπάνιο, ετοιμαζόμαστε για έξω. Ξύπνησα μετά από 12 ώρες. Αυτή είχε ξυπνήσει νωρίτερα. Κατά τις 2 το βράδυ, αλλά χωρίς power. Οπότε συνέχισε να κοιμάται.

Έπρεπε να το είχα υποψιαστεί ότι θα μου την έφερνε ο ύπνος. Στην Βουδαπέστη έμεινα μια μέρα και μια νύχτα, με σκοπό να την δω και μέρα και νύχτα, και έχασα τη νύχτα λόγω power nap. Για μια Βουδαπέστη δεν συγκινήθηκα να ξυπνήσω, θα ξυπνούσα για μια Κοζάνη Σάββατο βράδυ? Μην τρελαθούμε κιόλας.

Προτεινόμενο βιβλίο: Banana Yoshimoto - Γυναίκες σε λήθαργο. Αλλά εκεί περνάμε πια στο ονειρικό. Ενδεικνύεται και για αυτούς/ές που αρκούνται σε ένα power nap και συνεχίζουν το πάρτυ και για αυτούς/ές που ένα 12ωρο + καμιά ώρα χουζούρεμα είναι συνήθης πρακτική.