20070215

who wants to be an amerikan + my challenge

guess i always have liked vancouver film school stuff, radcore, if not hardcore,
second only to dk film school (cursed, once a european, always a european)

λοιπόν αυτό το φιλμ είναι αφιερωμένο σε όλους που δεν ξέρουν σε ποιά χώρα, πόλη, ήπειρο θέλουν να μείνουν

just try to read a bit beyond the final message :-)




----------------------------------------------
Η αγαπητή ήξερε προφανώς ότι καμιά φορά είμαι ευάλωτη σε χμμμμ ψυχαναγκαστικές προτάσεις και θα συμμετείχα χωρίς -σχεδόν- δεύτερη σκέψη. Οπότε 5 πράγματα που με εκθέτουν κανονικότατα. Και οι 5 που πρέπει να απαντήσουν. :-)

1. Για μεγάλο χρονικό διάστημα πίστευα λόγω κάποιων ανεξήγητων και φρικτών ζαλάδων ότι έχω όγκο στον εγκέφαλο. Ο νευρολόγος είπε ότι μάλλον δεν παίζει κάτι τέτοιο. Σταμάτησαν όσο ανεξήγητα ξεκίνησαν και απλώς αποφάσισα ότι μέχρι να διαγνωστεί ότι έχω κάτι τρομερό και φρικτό, πρέπει να περάσω καλά σε αυτή τη ζωή. Α, και κατ' επέκταση σιχαίνομαι επισκέψεις σε γιατρούς.

2. Μια φορά όταν ήμουν μικρή πάτησα κάτι κατα λάθος. Σήκωσα το πόδι μου και ήταν ένα σαλιγκάρι. Θα το ξεπερνούσα εύκολα αλλά πίσω ήταν τρία σαλιγκαράκια που ακολουθούσαν την μαμά τους που εγω πάτησα. Ακόμη λυπάμαι γι αυτό. Και είναι από τις λίγες φορές που έκλαψα τόσο, μα τόσο πολύ. Μέρες.

3.
Έχω βασιστεί πολλές φορές στην καλοσύνη αγνώστων (Σόρι γουέρ ιζ δε μπάθρουμ? - lol, αυτοσαρκασμός here). Ποτέ δεν απογοητεύτηκα. Πιστεύω γενικά ότι ο κόσμος, όταν δεν σε γνωρίζει, έχει κατα βάση καλές προθέσεις. (Κούνια που με κούναγε...)

4. Κουβαλάω πάντα το διαβατήριο μαζί μου. Το θεωρούσα πάντα παρανοικό αλλά μια μέρα ήρθε ο διευθυντής μου στην δουλειά και με ρώτησε αν έχω το διαβατήριο μαζί μου για να φύγουμε επί τόπου για Σκόπια. Εξακολουθώ να το θεωρώ παρανοικό όμως γιατί δε νομίζω ότι ο λόγος που το κουβαλάω είναι μήπως προκύψει επαγγελματικό ταξίδι στη γείτονα χώρα και έτσι ντράπηκα να του πω ότι α ναι, τυχαίνει να το έχω μαζί μου..

5. Κάνω κάποια χιλιόμετρα παραπάνω κάθε μέρα για να πάω στη δουλειά γιατί διαλέγω μια διαδρομή που έχει ωραία θέα. Πολλές φορές έχω αργήσει γι αυτόν ακριβώς το λόγο. Και πάλι αναγκάζομαι να πω ψέματα ότι άργησα να ξυπνήσω, είχε κίνηση, είχα μια δουλειά, κτλ.

Τώρα που τα κοιτάω, ότι να ναι είμαι. Να αποφανθούν οι ψυχολόγοι παρακαλώ -αν και αυτοί μπαίνουν στην κατηγορία ν. 1. Και μάλιστα με bold. Νομίζω θα τους τρέλαινα κι αυτούς αντί να με θεραπεύσουν αυτοί.

Η σειρά σας!

Θάνος
Θάνος
Χρίστος
Εργοτελίνα

και φυσικά
Φίρι Φέρι

Δύσκολο κόσμο διάλεξα για τέτοια παιχνίδια :-)
Εκτός από την φίρι φέρι που η λίστα με τα 5 θα γινόταν 15 και θα καταλήγαμε να παίζουμε το 'Drink if you...' στο gallery αν ήταν εδώ.

6 σχόλια:

fieryfairy είπε...

epeidi sto net cafe den exw headphones den mporw na akousw ton ixo but I'll come back to it. thanks anyway (as u know, anikw stin katigoria pou afierwneis to kommati)

Lupa είπε...

The final message is fine with me.
Αλλά όπως έλεγε και ο Καρκαβίτσας κοιτώντας τους ανθρώπους που έμεναν στη στεριά όταν μπάρκαρε πρώτη φορά : "Ζούνε τάχα κι εκείνοι!" Και εσύ τρολ ναυτικός που διψάει για μπαρκάρισμα είσαι.
Α, και σου έχω μια πρόσκληση για το παιχνίδι των 5.
Σμουτς!

Lupa είπε...

Τι ατρόμητος ιππότης! Αμέσως ανταποκριθήκατε στο κάλεσμα! Τα Σέβη μου!
Έχω να πω κάτι για τους πονοκεφάλους: Έχεις σκεφθεί το γεγονός να σε έχουν απαγάγει οι εξωγήινοι όταν ήσουν μικρή (abducted by aliens you know..) και να σου έχουν φυτέψει μικροτσίπ στο λοβό για να παρακολουθούν τα τεκταινόμενα εν κοζάνι? (είπαμε είμαι εθισμένη στις ιστορίες τρόμου)
THE TRUTH IS OUT THERE...

Ανώνυμος είπε...

δεν το είχα σκεφτεί αυτό

i just always thought i am LOST :-)

fieryfairy είπε...

xaxa!
ontws tha to kaname drinking game!

fanoi apopse e? axx...

Χρίστος είπε...

To 3! Ειναι και μια ταινία - the kindness of strangers και ένα τραγούδι του Nick Cave - και τα δύο ειρωνικά - αλλά εγώ πιστεύω ακριβώς σε αυτό - και ένα σύνθημα που είδα κάπου - practice random acts of kindness!
Φιλια