when elves appeared

'Οποια περιγραφή μου θα τους αδικήσει. 'Οσοι τους έχετε δει live γνωρίζετε. 'Οχι δεν έπαιξαν στην Ελλάδα και δεν προβλέπεται για το 2006 :(. Απλά ένα ακόμα σ/κ είχε soundtrack το Takk, και όχι μόνο. Von, Agaetis Byrjun, (), όλα ξανά από την αρχή για να θυμηθώ πως βγήκα εκστασιασμένη από την Villa Arcobaldi όπου είχαν παίξει.
Περίεργες μέρες. Το Μιλάνο είχε αρχίσει να αδειάζει λόγω καλοκαιριού. Αποπνικτική ατμόσφαιρα, ανελέητα κουνούπια ξετρύπωναν το σούρουπο, η πτυχιακή δεν τελείωνε με τίποτα, ένας κλέφτης προσπάθησε να μπει στην πολυκατοικία μας, ο γείτονας να βάζει Laura Pausini τέρμα και να μας έχει πάρει τ΄αυτιά, πίναμε μαρτίνι στο ΑΤΜ, μπαράκι πάνω σε μια λωρίδα ενός κεντρικού αυτοκινητοδρόμου, μας τελείωναν τα λεφτά, πίναμε campari+soda+λευκό κρασί στο μπαλκόνι, πήγαμε Ρώμη, ταλαιπωρία, δεν μου αρέσουν οι υπερβολικά "ιστορικές" πόλεις, μου πέφτουν κάπως βαριές, γυρίσαμε, η J. έκλαιγε που ο γκόμενος αποδείχθηκε μαλάκας, το ξεπέρασε με μερικά ποτά και με την ευχάριστη σκέψη ότι καλά έκαναν και του έκλεψαν την Mercedes, το άξιζε, το πόδι της P. ήταν γεμάτο μελανιές και επέμενε ότι δεν θυμάται πως έγιναν, η 'μάμα' της συγκατοίκου να μου φέρνει φαγητό γιατί είχα χάσει καμια 10ριά κιλά σε 1.5 μήνα, ο S. να μου λέει να πάμε να δούμε τα αστέρια στο πάρκο και όποια άλλη ηλιθιότητα του ερχόταν στο μυαλό και ένα απόγευμα γυρίζω σπίτι και η Α. μου είχε αφήσει δωράκι στο τραπέζι το εισιτήριο για την συναυλία που έμελλε να γίνει η αγαπημένη. Όχι απλώς μια ωραία συναυλία αλλά και τέλος εποχής. Μύρισε βορράς, Σκανδιναβία, σαν να έβαλα μια μάσκα οξυγόνου τη στιγμή που κόντευα να πνιγώ, σαν να καθάρισε η θολούρα μέσα μου και να ξέφυγα από καταστάσεις που με αποσπούσαν, ψυχικά και πνευματικά, σαν να ηρέμησα.

Το Takk είναι πολύ ωραίο album και αξίζει. Αυτό θέλω να μείνει από το post σήμερα.

(Hverju reiddust goðin þá er hér brann hrauniðer nú stöndum vér á? What angered the gods, when the lava flowed, on which we are standing now?)