20060821

είμαστε όλοι μετανάστες

Περπατώ στους δρόμους της Κοζάνης και διαβάζω τους τοίχους μπας και παρηγορηθώ. Μπας και την έχουν κι άλλοι άσχημα σε αυτήν την πόλη, μπας και σκέφτονται κι άλλοι συνέχεια. Όχι ότι δεν ξέρω ότι το κάνουν ή ότι δεν το κάνουν καλά αλλά μου αρέσει να το βλέπω -κυριολεκτικά. Πολλά συνθήματα τα έχω δει και αλλού αλλά παραμένουν επίκαιρα ή αστεία ή έξυπνα ή απλώς 'παίρνω ένα σπρέυ και γράφω ασυναρτησίες'. ΠΑΟΚ, ΑΡΗΣ κτλ πάνε κι έρχονται. 'Αλβανοί είστε και φαίνεστε', ζόρικο και πολύ καλό, ο τύπος μπορεί να μην έχει ιδέα ότι αυτό θα ήταν άνετα στίχος original hip hop. 'Η πρέζα βαράει στον εγκέφαλο', ότι πιο αληθινό για αυτήν την πόλη, και χτυπάει τα καλύτερα παιδιά, οι εξυπνάκηδες το παίρνουν χαμπάρι και την κάνουν όσο ειναι νωρίς. 'Είμαστε όλοι μετανάστες', σε αυτό συγκινήθηκα γιατί είναι μεγάλη αλήθεια, όπως και το 'ο ελεύθερος χρόνος είναι για δυνατούς ανθρώπους'.

Αυτό με το ότι είμαστε όλοι μετανάστες πάντως ήταν πολύ καλό. Αναγνωρίζω την αφέλεια με την οποία μπορεί να το πάρει κανένας και ότι από μετανάστη σε μετανάστη υπάρχει διαφορά αλλά εδώ μιλάμε για ένα σύνθημα που μάλλον απευθύνεται στην ψυχή και όχι σε κοινωνιολόγους, κτλ. It should be interpreted as art (μάλλον αυτό ήθελα πολύ απλά να πω).

Όταν έφυγα από μια χώρα και πήγα να μείνω σε άλλη αναρωτήθηκα σε ποια από τις δύο είναι καλύτερα. Όταν πήγα σε τρίτη αναρωτήθηκα το ίδιο με ίσως περισσότερο κοσμοπολίτικο (μπλιαχ) στυλ. Όταν πήγα σε τέταρτη απλώς έχασα την μπάλα. Και τότε υποψιάστηκα ότι η ερώτηση, καλύτερα εδώ ή εκεί, ίσως έχει γίνει άσχετη για μένα και ίσως καλύτερα να μην προσπαθώ να την απαντήσω γιατί θα χάσω το μυαλό μου. Και όταν επέστρεψα στην πρώτη χώρα που έτυχε να είναι και η περίφημη πατρίδα, ήξερα πολύ καλά ότι πήγαινα σε ένα μέρος τελείως διαφορετικό από αυτό που θυμάμαι ή φαντάζομαι. Σε ένα μέρος άγνωστο.

Αλλά ήταν πρόκληση. Παντού προσαρμόζομαι, εκεί δεν θα μπορέσω; Τεστ προσαρμοστικότητας και νεύρων. Φαινομενικά ίσως τα κατάφερα αλλά κυριολεκτικά νομίζω ότι απέτυχα. Και πάλι πολύ απλά, είναι άθλια εδώ. Αλλά δεν μπορώ, δεν αντέχω να μπαίνω σε συγκρίσεις με το 'αλλού'. Είμαι εδώ, ζω εδώ. Το ξέρω ότι πολλοί εδώ μέσα ζούνε έξω και αναρωτιούνται για πιθανή επιστροφή ή όχι. Και επίσης πολύ ζουν εδώ και την καταριούνται και αυτοί αυτήν την χώρα κάθε μέρα. Άλλοι δεν πήγαν πουθενά και δεν τους βασανίζει κανένα τέτοιο ερώτημα. Προσωπικά για μένα ισχύει ότι 'η Ελλάδα με πονάει όπου και αν είμαι' και ακόμα περισσότερο όταν είμαι εδώ. Αλλά δεν μπορώ να παραπονεθώ όταν ξέρω ότι και στο 'αλλού' είναι χάλια τα πράγματα. Bad outlook on life. Και ένα μόνιμο συναίσθημα ότι εδώ είμαι μετανάστρια. Που 'αλλού' δεν το είχα.

Αυτά τα λίγα και άθλια και ασυνάρτητα είχα να πω και κάποια στιγμή όταν τα γράψω καλύτερα θα κατεβάσω αυτό το post για να βάλω εκείνο.


8 σχόλια:

τσέλιγκας είπε...

Και πως να μην είμαστε αφού τριγύρω σου όλο ανέκφραστους ανθρώπους συναντάς που ακόμη και την καλημέρα φοβούνται...

ovi είπε...

Ισως και να μην είμαι ο πιο κατάληλος αλλά δεν είναι καλύτερα να βρίσκεσαι κάπου που η μόνη σου ταμπέλα ειναι αυτη του 'μεταναστη';

Και ναι 'οπου και να πας η Ελλάδα σε βασανίζει' με πολλούς τρόπους, γιατί ομως να μην ζεις εκει που τουλάχιστον η καθημερινότηττα σου, τα θέλω σου και τα ονειρεύεσαι ικανοποιούνται καλύτερα;

και για να συμπληρώσω τον 'τσέλιγκα' τι γίνεται οταν γι' αυτες τις ανέκφραστες μάσκες μεταμορφώνεσαι στον 'άλλον' τον ανταγωνιστή, τον 'ξένο', τον 'σιγά πηγε για λίγο έξω και νομίζει πως....';

trol είπε...

@tseligkas
not very weird, otan arxisa na grafw to post, auto akribws pou eipes egrafa kai meta to esbhsa... poia kalimera, poia ekfrasi....suffocating here

@ovi
nai ovi kai egw arxisa na suneidhtopoiw oti h tampela tou 'metanasti' einai moni tis auti stin opoia tha eniwtha pio aneta...oi loipes mallon duskoleuoun...have to shed off some 'tampeles'...in reality, prepei na tin kanw apo edw asap

fieryfairy είπε...

και εμένα αυτό το ερώτημα με ταλανίζει και μάλιστα πιάνω τον εαυτό μου, ασυναίσθητα, όταν σκέφτεται το "σπίτι" μου η πρώτη σκέψη να είναι η αγγλία. νιώθω προσωρινή εδώ. Εδώ και ένα χρόνο.

Από τη μια, σκέφτομαι ότι πουθενά δεν είναι τέλεια, και τώρα το καλοκαιράκι τι καλά που περνάω εδώ αλλά από την άλλη, πρέπει να βρω τι μετράει για μένα πέρα από τους καφέδες κι αν η Ελλάδα το προσφέρει (μάλλον όχι)

Αντίθετα με εσένα όσο είμαι έξω η Ελλάδα δεν με πληγώνει, απλώς μου λείπει. Είναι αυτό που λέμε "μακριά και αγαπημένοι".

τέλος ήθελα να πω ότι η φράση για τον ελεύθερο χρόνο με έχει συγκλονίσει

ovi είπε...

το μακριά και αγαπημένοι το καταλαβαίνω, αλλά δεν μπορεις να αποφύγεις να μαθαίνεις νέα απο την Ελλάδα, να διαβάζεις εφημερίδες (χαρις στο δίκτυο) να ακους ραδιόφωνο. Και εκεί η Ελλάδα σε πληγώνει, οχι ετσι απλά, σε μαχαιρώνει πισώπλατα!!! σήμερα άκουω για το τι γίνεται στη Χαλκιδική και ζω στη καταπράσιμη Φιλανδία! Και πονάει ρε γμτ και δεν το καταλαβαίνω και χαίρομαι που είμαι μακρια!!! Ας τους, αν θέλουν να την κανουν μια τεράστια τσιμεντοσαχάρα καλά να πάθουν και τρέμω βλέποντας φωτογραφίες που εχω βγάλει το 70 σε μέρη που δεν υπάρχουν πιά! Και τότε αποφασίζεις οτι οχι, ούτε για διακοπές δεν θα ξανάρθω γιατι με πληγώνετε τόσο πολύ που δεν θέλω να σας ξαναδω!!!

trol είπε...

@fieryfairy

η αλήθεια είναι ότι δεν θα έπρεπε να έχω λόγο να παραπονιέμαι. Η δουλειά μου είναι μια χαρά (για εδώ τουλάχιστον), από καφέδες και μπύρες δόξα τον θεό (ποιόν? τέσπα) αν και τα βαρέθηκα και αυτά, τον ελεύθερο χρόνο μια χαρά βρήκα να τον γεμίσω ζωγραφίζοντας επιτέλους, κτλ κτλ. Απλά, ήρθε ένας πολύ καλός φίλος μου από τα παλιά να με δεί και είχαμε καιρό να βρεθούμε και είναι από τους φίλους that you take their word seriously and they know you to the bone και η διαπίστωση σου ήταν η εξής: 'this place has sucked life out of you'. Εγώ το υποψιαζόμουν αλλά τότε το κατάλαβα ολοκληρωτικά. (σημείωση ότι δεν είναι κανένας πωρωμένος με το έξω και περνάει καλά στην Ελλάδα όταν έρχεται και θα επιστρέψει κάποια στιγμή για μόνιμα. Δεν μπορούσε να μου πεί: Έλα μωρέ, μια χαρά είσαι εδώ? -thank god (damn, again) he didn t-)

@ovi
ναι και εμένα με πληγώνει γιατί υπάρχει και η ελλάδα που αγάπησα και παιδιά δεν την βρίσκω πιά, την έχω χάσει, βρείτε την pleeeease!! όχι ότι νοσταλγώ και μου λείπει εκείνο που θυμάμαι για να το ξαναζήσω, απλά ας ξέρω ότι υπάρχει και ας είμαι και στην άκρη του κόσμου (χαχα, ακούγεται σαν cheesy love story)

yorgos είπε...

φτου ξελευθεριά για όλους!

fieryfairy είπε...

κάτι παρόμοιο με τη διαπίστωση του φίλου σου: μια δική μου φιλενάδα ερχόταν στο γραφείο πολύ τον χειμώνα, με έβλεπε δηλ πως ήμουν όλο το χρόνο και πώς ήμουν ψυχολογικά και όταν τον Ιούλη γύρισα μετά από ένα μήνα αγγλία, με το καλημέρα μου είπε "γύρνα πίσω"
και είναι άτομο που δεν έχει φύγει ποτέ έξω να ζήσει/σπουδάσει οτιδήποτε. απλά μου είπε ότι με είδε άλλο άνθρωπο όταν γύρισα