kiteless
χθες ξύπνησα και δεν ήθελα να πάω στην δουλειά συμβαίνει καμιά φορά αλλά χθες απλώς δεν μπορούσα. δεν νύσταζα δεν βαριόμουν δεν ήμουν άρρωστη δεν είχα πολύ δουλειά στο γραφείο δεν μάλωσα με κανέναν δεν μπορούσα όμως να σηκωθώ από το κρεβάτι. σκεπαζόμουν με την κουβέρτα ένιωθα αμυδρά απόγνωση στην δουλειά τελικά δεν πήγα ένιωθα άδεια πήγα σε έναν φίλο μου σαν να έχασα κάτι και να μην μπορούσα ακόμα να κλάψω γι αυτό πρώην φίλο μου για να ακριβολογούμε κάποιον που είναι στα καλά του ήθελα μόνο να βρω έναν τρόπο σήμερα μόνο ήρθα στη δουλειά να με πάρει ο ύπνος δεν μου λείπει και να βυθιστώ εκεί όλα ΟΚ σήμερα νομίζω κάτω από την κουβέρτα μου απλά ήθελα να είμαι κοντά σε κάποιον
12 σχόλια:
Τα νέα ξεκινήματα, όμορφα που είναι, επειδή είναι νέα και δεν έχουν τίποτα παλιό. Είναι όμως στιγμές που στο καινούργιο σπάμε, το άγνωστο μας φοβίζει, επειδή είναι άγνωστο και στα παλιά γυρνάμε. Κι ας είναι άσχημα, είναι γνωστά, δικά μας, κεκτημένα, το τι θα νιώσουμε το ξέρουμε.
Ε λοιπόν χθες είχα ένα αδικαιολόγητο βάρος στη δουλειά, κάτι με πλάκωνε στο στήθος ρε παιδί μου, λες και με είχαν πλακώσει τσιμεντόλιθα. Κάποια στιγμή έφυγε μόνο του κι έμεινε η ανάμνηση.
πολύ πολύ καλό.καλό απόγευμα
περνάει όμως
αν το θες περνάει
παιδιά thanks, με παρηγορήσατε όλοι ο καθένας ξεχωριστά με τον τρόπο του :) very nice of you all
περιέγραψες πανέμορφα και εύστοχα κάτι που κι εγώ έχω ζήσει. καμιά φορά είναι απαραίτητο να αφήνουμε τη δουλειά και να βυθιζόμαστε κάτω από την κουβέρτα.
δες λίγο Lost και θα σου περάσει
:-)
χθες πάλι στο seven ήμουν
the usual story...LOST...'ενοικιάστηκε'
it wasnt me!
Don't get lost... ;)
Όλα καλά τώρα;
Ευχαριστώ για την επίσκεψη. Ελπίζω να τα λέμε τώρα.
Γειά σου (προς το παρόν)!
:)
ναι, όλα καλά, ευχαριστώ :)
πήγα δουλειά και σήμερα, τσατίστηκα με τις βλακείες εκεί, αγχώθηκα με το τι έχω να κάνω ...όλα νορμαλ
δεν ξέρω τι είναι προτιμότερο
Εικόνες οικείες...
Sometimes is like that...Nevermind...
Δημοσίευση σχολίου