oceansized

Ωραία η θάλασσα, ωραία και το βουνά. Όλες τις εποχές. Και το φθινόπωρο. Μερικές φορές, ειδικά το φθινόπωρο. Πολύ ωραία αν μπορέσουμε να την κάνουμε και κανένα σαββατοκύριακο. Και ας πάμε ή στη θάλασσα, ή στα βουνά. Και τα δύο κοντά είναι στην τεφρούπολη. Εμένα θα μου αρέσει το ίδιο. Και να πάμε οδηγώντας, μου αρέσει και η διαδρομή για εκεί. Θα περιμένω γεμάτη ανυπομονησία να δω τη θάλασσα σε γκρι-ασημί χρώματα ή να μυρίσω την καταχνιά την ώρα της αυγής σε κάποια πλαγιά. Ωραία θα είναι. Και αλήθεια, θα μου αρέσει, θα με ξεκουράσει, θα με γεμίσει. Όμως. Όμως θα είναι μια σύντομη απόδραση. Ναι το ξεχνώ για λίγο. Αλλά δεν παύει να είναι ακριβώς αυτό. Σύντομο και απόδραση. Ούτε το ένα θέλω, ούτε το άλλο. Εγώ θέλω τον ωκεανό. Το απέραντο, το ατελείωτο και για πάντα. Και το θέλω τώρα. Που είναι φθινόπωρο. Που σκοτεινιάζει λίγο πιο νωρίς, που τα κύματα είναι λίγο πιο μεγάλα και ακούγονται μέχρι εκείνο το σπίτι που είχαμε μείνει κάποτε. Όπου ξυπνούσαμε το πρωί και το δωμάτιο ήταν γεμάτο με αυτό το γκρι-θαλασσί χρώμα που μου αρέσει. Όπου μύριζε ωκεανός και δεν ήταν ούτε το Αιγαίο, ούτε η Μεσόγειος, ούτε καν η Βόρεια Θάλασσα, ήταν κάτι ασύλληπτο για το μυαλό μου και πανέμορφο. Ωκεανός. Ατλαντικός.
..stuck at work..thinking of a beautiful morning at cape cod by the ocean..and a route...marconi beach all the way down to florida...always a snob for the east coast, now craving for exactly that